واکنش رامبد جوان به خبر قصاص آرمان
رویداد۲۴ رامبد جوان با انتشار این عکس نوشت:
آرمان و غزاله عزیز هم اکنون هر دو در بارگاه امن پروردگار متعال آرام گرفته اند. برای آن دو غفران الهی و برای هر دو خانواده داغدار، صبر جمیل آرزومندیم.
به شخصه در طول این نزدیک به هشت سال، شاهد اهتمام دو خانواده، یکی برای احقاق حق قصاص تک فرزندشان و دیگری نجات جان فرزند دلبندشان بوده ام. حیرت انگیزترین تلاشها مربوط به پدر آرمان بود که هرگز در طول مدتی که در این حوزه برای بخشایش پروندههای مشابه اقدامات مختصری کرده بودم، چنین چیزی ندیده بودم. پدرانه گیهای دکتر عبدالعالی، شگفت انگیز بود و چه بسا انحصاری.
هنرمندان، چهرهها و فعالان اجتماعی متعددی در این مقطع برای بخشایش، این یگانه درّ فرهنگ غنی جامعه ایرانی، بعضا شبانه روزی تلاش کردن تا یکی از پیچیدهترین پروندههای جنایی دهه کنونی ایران به عاقبتی خوش ختم شود که نشد. @ehsanalikhani احسان علیخانی، رامبد جوان@rambodjavan۱ , پرویز پرستویی@parvizparastouei , رخشان بنی اعتماد@rbanietemad , و عادل فردوسی پور و استاد مجید مجیدی بزرگوار
......
اما آنچه این تراژدی غم انگیز را به عاملی موثر برای بهبود وضعیت جامعه آینده ما میکند، هشداری همگانی درباره غزالهها و آرمانهای اطرافمان است. نوجوانانی که در اوان دوره بلوغ، وارد ارتباط عاطفی و احساسی میشوند، حسی شبیه عشق را تجربه میکنند در حالیکه میزان تجربه زیستشان، ظرفیت انقطاعش را برایشان ایجاد نکرده. تمام آموزههای دینی، اخلاقی، روان شناختی، علمی و تجربی گامهای تدریجی را برای این بخش از تجربه زیستی بشر ذکر کرده اند که خانوادههای بایستی همواره در دوره بلوغ به اقتضای فرهنگ خود، خانواده و محیط پیرامونشان آن را مدیریت کنند. غزاله و آرمان حدود ۱۸ ساله امروز، فارغ از خطای فردی خویش، قربانی سهل انگاری ما بزرگترها هستند. لطفا مراقب غزالهها و ارمانهامان باشیم...
از صفحه سید محمدرضا خوشرو
بیشتر بخوانید: اولین گفتگو با پدر آرمان پس از اعدام پسرش +فیلم
ماجرای غزاله شکور و آرمان عبدالعالی
آرمان متولد ۱۳۷۵ در تهران است که در رشته کامپیوتر تحصیل کرده است. غزاله شکور نیز ۱۹ ساله بود که ۱۲ بهمن سال ۱۳۹۲ از خانه خارج شد و گفته شد آن زمان به دست آرمان عبدالعالی دوستپسرش کشته شده است. البته جسدش هرگز یافت نشد.
آرمان عبدالعالی زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشت به همین دلیل برخی معتقد بودند او به دلیل نداشتن سن قانونی نباید قصاص شود. سازمان عفو بین الملل نیز از قوه قضایی ایران درخواست کرده بود این پسر جوان را اعدام نکنند چرا که در زمان قتل، سن او کمتر از ۱۸ سال بوده و، چون جنازه هنوز پیدا نشده و ابهاماتی در پرونده وجود دارد نباید فعلا حکم اعدام را اجرا کرد.
البته خود پرونده هم گیرهای زیادی داشت؛ از جمله اینکه مفقودی جسد و همینطور صدور احکام متعدد اعدام و لغو در آخرین لحظات این پرونده را پروندهای پیچیده جنایی تبدیل کرده بود.
پس از گزارش مفقودی غزاله توسط خانواده شکور، تحقیقات پلیس نشان داد که غزاله به قصد دیدار با آرمان عبدالعالی، از خانه خارج شده و پس از آن ناپدید شده، به همین دلیل آرمان بازداشت شد. عبدالعالی در بازجوییهای اولیه اعتراف کرد غزاله قصد مهاجرت داشته و میخواسته رابطه خود با او را تمام کند که همین موضوع باعث درگیری آن دو نفر میشود که در پی آن به سر غزاله ضربه وارد شده و از هوش میرود.
همچنین آرمان عبدالعالی در بازجویی دیگری گفته بود که پس از هل دادن غزاله سر او دچار ضربه میشود و در همین لحظه آرمان چندین بار با میله فلزی به سر غزاله میزند و پس از آن جسدش را در کیسه پلاستیکی پیچیده و به سطل زباله میاندازد. البته او مدتی بعد این اعتراف را رد و گفت از ترس این حرفها را زده است.
آرمان عبدالعالی بعدا اعترافی دیگری کرد و گفت «من نامزدم را تا دم در بدرقه کردم و در را بستم و به یکباره صدای افتادنش از پله را شنیدم و وقتی بیرون آمدم با پیکر بیجان او روبرو شدم و، چون ترسیده بودم او را داخل مشما گذاشتم و به سطل زباله انداختم.» پس از این سخنان دادگاه با توجه به شواهد موجود مقصر شناخت و به اعدام محکوم کرد. سال ۱۴۰۰ به نقل از وکیل عبدالعالی گزارش شد که کار رسیدگی پایان یافته و حکم نهایی دادگاه قصاص است که اجرای آن بستگی به تصمیم خانواده مقتول دارد.
در طول محاکمه، آرمان عبدالعالی طی سالهای ۹۹ و ۱۳۹۸ دوبار به اعدام محکوم شد که هر بار حکم قصاص به تعویق افتاد و حتی در یک مورد حکم اعدام پای چوبه دار متوقف شد. خانواده شکور به او مهلت یکماهه دادند تا به محلی که جسد غزاله را انداخته اعتراف کند تا او را ببخشند.
در همین حال وکیل عبدالعالی با توسل به این که حساب کاربری فیسبوک غزاله دوباره بازگشایی شده بود و همینطور خانوادهاش برای او از دانشگاه مرخصی تحصیلی گرفته بودند، مدعی بیگناهی موکلش شد و درخواست اعاده دادرسی را مطرح کرد.
بنا بود حکم اعدام در ۲۱ مهر اجرا شود، اما تا ۲۴ مهر به تعویق افتاد، او سپس در ۲۵ مهر باز هم به انفرادی منتقل شد، اما دوباره اجرای حکم لغو شد، مطابق اعلام خرمشاهی یکی از وکلای عبدالعالی، حکم اعدام موکلش در تاریخ ۲۵ مهر ماه به دلایل عمومی (توقف تمام اعدامها در آن مقطع) متوقف شد، او بار دیگر در ۱۰ آبان، ۱۴۰۰ برای اجرای حکم در تاریخ ۱۲ آبان به انفرادی منتقل شد و سرانجام حکم قصاص آرمان عبدالعالی در سحرگاه ۳ آذر ۱۴۰۰ در زندان رجایی شهر تهران اجرا شد.