دردسر حجاب‌بان ها؛ مدیر عامل مترو پس از تحریم از سوی کانادا استعفا می‌دهد؟
رویداد۲۴ سایت دیده بان ایران نوشت: به دنبال افزایش مشکلات و حاشیه‌ها در مترو مسعود درستی، مدیر عامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه سر کار خود حاضر نشده و به دنبال کناره گیری است.
مترو تهران این روز‌ها با حاشیه‌های متعددی روبرو شده است علاوه بر خرابی‌های مکرر و کمبود قطعات؛ مدیریت مترو تهران با موضوع لاینحل "حجاب بان ها" روبرو شده است. اینطور به نظر می‌آید که مدیران شهرداری هم اقدامات علیرضا زاکانی، شهردار تهران را قبول ندارند.
مسعود درستی، مدیر عامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه که توسط وزارت خارجه کانادا در روز جهانی زنان به لیست تحریم‌ها اضافه شد از جمله این مدیرانی است که در یک جمع خصوصی تهدید‌ها و شرایط خاص سال گذشته در متروی تهران را تشریح کرده است.
وزارت خارجه کانادا در روز جهانی زنان، ۸ مارس، مسعود درستی، مدیر عامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه و زهره الهیان، نماینده مجلس را تحریم کرد آنهم به دلیل حقوق بشر در اعتراضات سراسری سال گذشته.
وجود حجاب‌بان‌ها برای مسعود درستی خوش‌یمن نبود و او در حالی وارد فهرست تحریم کانادا قرار گرفت که به دنبال خروج خانواده‌اش از ایران بود و حالا با این تحریم تیر او و خانواده‌اش به سنگ خورده است.
شنیده‌های غیررسمی دیده بان ایران حاکی از آن است که درستی تحت فشار خانواده قرار گرفته و امروز در محل کار خود حاضر نشده است و در میان مدیران شهرداری به نوعی از رفتن خود اطلاع داده است.
اطرافیان او گفته اند وی چوب شرایطی را می‌خورد که علیرضا زاکانی، شهردار تهران و برخی از اعضای شورای شهر تهران به وجود آورده و از آن حمایت می‌کنند. قبل از انتخابات هیچ ارگان و مقامی مسئولیت حضور حجاب‌بان‌های در مترو را قبول نمی‌کرد و فقط به این جمله که «آن‌ها نیروهای خود جوش مردمی هستند.» بسنده کردند.
نقش قرارگاه بقیه‌الله سپاه پاسداران در حضور حجاب بان‌های مترو
بنابر گزارش دیده بان ایران؛ پس انتخابات محمدعلی جعفری، فرمانده قرارگاه بقیه‌الله سپاه پاسداران از همکاری شهرداری و این قرارگاه خبر داده و اعلام کرد که فعالیت امران به معروف نه تنها در ایستگاه‌های مترو تئاتر شهر تهران متوقف نمی‌شود بلکه در ایستگاه‌های دیگر نیز حجاب‌بان‌ها را مستقر می‌کنند و توسعه فعالیت حجاب‌بان‌ها بساط فتنه بی‌حجابی را خنثی کند.
اما موضوع این است که مدیر عامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه که نمی‌تواند خانواده خود را از کشور خارج کند، در میان جمعی از مدیران شهری اعلام کرده که هر روز موضوع جدیدی در مترو پدیدار می‌شد: «تشکیل یگان حفاظت و چالش‌هایش، ناتوانی در اورهال ناوگان کم رمق مترو، فرسودگی ابنیه، انتظارات پرسنل عصبی و خسته، دستفروشی و بساط گستری و... ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ به صورت کاملا غیرمنتظره موضوع عفاف و حجاب وارد ماموریت‌ها و مسئولیت‌های شرکت شد. عجیبا غریبا این دستور کاری که هیچ کس از ابعادش خبر نداشت و بدون در نظر گرفتن قانون و محدودیت‌های قانونی صرفا در یک فضای احساسی مطرح می‌شد. با تمام وجود تلاش کردم که شرکت را از ورود به این مقوله پیچیده و عجیب مصون نگه دارم. اما چه بگویم که گاهی هر چه تلاش می‌کنی ره به جایی نمی‌بری. ماه مابرک رمضان امسال تا پای استعفا پیش رفتم.»
او در جای دیگری از صحبت‌هایش عنوان کرده است که بار‌ها گفتم وظیفه ما جا به جایی مسافر است: «چرا فقط مترو؟ مگر در خیابان فرد بی‌حجابی وجود داشته باشد شهردار منطقه توبیخ می‌شود؟ آنچه به جایی نرسید فریادم بود. تهدید به توبیخ و معرفی به دادگاه برای ترک فعل شدم. کدام فعل؟ فعلی که ربطی به ما نداشت؟ تجمع گروه‌های مردمی معترض به بی‌حجابی در جلوی شرکت هم شده بود قوز بالای قوز.
«پلاکارد‌های «حیا کن، رها کن»، «مدیرعامل مترو عزل باید گردد» بسیج، سپاه و گروه‌های مردمی وارد ایستگاه‌های حساس مترو شده و درگیری‌های عجیب و غریبی شکل می‌گرفت.»
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفته است: «مترو حجاب‌بان استخدام کرده است، اما ماه‌هاست در حال پیگیری تا حد التماس برای جذب نیروی متخصص هستیم. در این اثنا مشکلات اجرایی هم ول کن نیست. آتش‌سوزی ایستگاه فرودگاه، آتش‌زدن واگن‌های خط پنج، خرابکاری‌های جنوب خط یک، مشکلات برگشت پله‌برقی‌ها، مشکلات خرید‌های خارجی، خروج از ریل قطار در خط تست پایانه صادقیه، حوادث گاه و بیگاه، اتش‌سوزی ایستگاه شوش، تجمعات گاه و بیگاه پرسنل، شایعات عجیب و غریب و...»
بنابر گزارش دیده بان ایران؛ او در آخر این طومار درد و دل تاکید کرده است که در هر صورت باید بگویم من در این ایستگاه باید پیاده شوم: «با تمام وجود جلوی زیاده‌خواهی عناصر بیرونی ایستادم. تمام تلاشم را برای اثبات جایگاه فنی شما در شهرداری انجام دادم. حالم خوب است، چون به شما اعتماد کردم. حالم خوب است، چون شما در کنارم مردانه ایستادید.»
تمام صحبت‌های او نشان می‌دهد که مدیران هم تصمیمات زاکانی را قبول ندارند و فقط از روی اجبار آن را می‌پذیرند. آن‌ها در چاهی افتاده‌اند یک طرف آن انگ است و دادگاه و بی‌آبروی، طرف دیگرش زاکانی و مدیران شهری سطوح بالای پایتخت. تصمیماتی که دستاوردی جز تنش و دو قطبی شدن کشور ندارد.
منبع: سایت دیده بان ایران
دم کانادا گرم 
