چرا قرارداد واگذاری همشهری سه ساله بسته شد؟ / تا ۱۴۰۰ با رزاقی بهار!
رویداد۲۴ بالاخره قرارداد واگذاری پرحاشیه مجلات تخصصی موسسه همشهری منتشر شد؛ قراردادی که به از مهرماه امسال شروع میشود و تا سال ۱۴۰۰ و پایان دوره شورای شهر پنجم و مدیریت جدید شهرداری ادامه مییابد!
یک عضو هیات مدیره همشهری در اظهار نظری عجیب گفته است قرارداد منعقد شده اما هنوز پیوستهای آن آماده نیست، بدین ترتیب یکی از بزرگترین موسسات رسانهای کشور در قراردادی که همه جوانب آن مشخص نیست، واگذار شده است. منتقدان این واگذاری گفتهاند در متن قرارداد اشارهای به ارزش برند همشهری نشده است. رضا مختاری از روزنامهنگاران کشورمان در نقد این واگذاری گفته است: تضمینی برای حفظ این برندها و تحویل بی کم و کاست ارزش برند در زمان پایان قرارداد وجود ندارد. ضمن آنکه هیچ اشارهای به وضعیت تیراژ فعلی مجلات نشده است و مجری طرح هیچ تعهدی نسبت به حفظ تیراژ موجود در زمان تحویل ندارد.
او به موارد دیگر اینگونه اشاره کرده است: یکی دیگر ایرادات این قرارداد جنجالی این است که مجری هیچ تعهدی نسبت به حفظ سرمایه انسانی مجلات یعنی روزنامهنگاران شاغل در این مجموعه ندارد و برای ادامه فعالیت کارفرمای جدید تصمیم میگیرد که خواهان فعالیت با این روزنامه نگاران است یا خیر. از سوی دیگر در قرارداد هیچ اشارهای به دوره انتشار مجلات نشده است و طبعا سردبیر هیچ تعهدی به حفظ دوره و نظم انتشار مجلات ندارد. علاوه بر این تعداد صفحات مجلات نیز مشخص نیست و مجری طبق قوانین ارشاد میتواند هر مجلهای را در ۱۶ صفحه و در تیراژ ۵ نسخه جهت اعلان وصول منتشر کند و از نظر تعداد انتشار در سال هم به طور تجمیعی عمل کند.
واگذاری قالیبافی
هرچند قرارداد واگذاری ایرادهای بزرگی دارد، آنگونه که کامبیز نوروزی از آن با عنوان «واگذاری قالیبافی» یاد کرده بود اما به نظر میرسد یکی از مهمترین مسائل در نحوه واگذاری آن، زمان سه ساله قرارداد باشد. مدیران همشهری تصمیم گرفتهاند موسسه را به نحوی به رزاقی بهار واگذار کنند که پایان قرارداد با پایان دوره شورای شهر در سال ۱۴۰۰ همزمان باشد. شاید تاریخ قرارداد موضوع را کمی روشنتر کند؛ با اتمام قرارداد، نه شورای شهر پنجم بر سر کار است که مسئولیت واگذاری را بپذیرد نه شهردار کنونی. ماندن و نماندن افشانی در شهرداری در حال حاضر با اما و اگرهای بسیاری روبروست و احتمال خروج او پس از تصویب قانون منع به کارگیری بازنشستگان بسیار بالاست. شهردار بعدی هر که باشد، بعید است زیر بار قرارداد همشهری برود. بدین ترتیب یادگار مدیریتی قالیباف در واگذاری پروژهها و موسسهها در مجموعه جدید شهرداری همچنان باقی است؛ همچنانکه قالیباف هم به خاطر تخلفات غیرقانونی که شورای شهر کنونی از آن سخن میگوید، به جایی پاسخگو نیست.
در حالی که اعضای شورای شهر کنونی همچون حقشناس، فخاری، نظری و ... از لحظه واگذاری نسبت به ماجرا اظهار بیاطلاعی کردهاند، نحوه واکنش احتمالی آنها نسبت به ماجرا بعد سه سال آینده چندان غیرقابل پیشبینی نخواهد بود. واکنشی همچون اینکه «شورای شهر بیخبر بوده است!»
جالب آنکه ابهامات واگذاری به همینجا ختم نمیشود، مسئولان همشهری در حالی این قرارداد را امضا و مجموعه را واگذار کردهاند که گفته شده تضمینی در قبال ضرر و زیان مجموعه دریافت نشده است. علی رزاقی بهار اخیرا اعلام کرده بود که «مجموعه را ظرف مدت دوسال به سود دهی میرساند.» او سخنی از ضررهای احتمالی به مجموعه همشهری نگفته بود. با اینهمه بهروز شجاعی عضو هیات مدیره در توضیحی شگفتانگیز در این باره اطلاعرسانی کرده بود و گفته بود: «تضمینها در مذاکرات آتی و به طور پیوست به قرارداد اضافه خواهد شد!»
آرش محبی روزنامهنگار، به سخنان مدیران مجموعه همشهری استناد کرده و گفته است: مسئولان همشهری میگویند از سردبیران مجلات برای تداوم حیات این مجلات طرح خواسته بودند اما طرحی به دستشان نرسیده و در نهایت مجبور شدن زیر بار قرارداد با آقای رزاقی بهار بروند اما فارغ از اینکه طرحی داده شده یا خیر، طرح این مساله از اساس نادرست است و اگر این ماجرا هوشمندی مدیریت همشهری در زمینهچینی برای واگذاری مجله به یک فرد خاص نباشد، حتما بر ضعف مدیریت همشهری در تقسیم وظایف و ناآگاهی از کارکردهای حرفه ای بخش های محتلف سازمان رسانه ای دلالت می کند زیرا: ۱- اگر وظیفه سردبیری تحریریه در یک رسانه جا افتاده و سازمان یافته مانند همشهری ارائه طرح استراتژیک برای تداوم حیات آن است، آنگاه وظیفه مدیریت، شورای سیاستگذاری، هیات مدیره و .... که حقوق و مزایای بیشتر میگیرند و به ابزارهای ارائه طرح راهبردی هم دسترسی دارند، چیست؟ حتی اگر تحریریه به ارائه چنین طرحی کمک کند اما باز هم تهیه و ارائه این نوع طرح ها از وظایف مدیریت است. ۱- در عین حال ارائه چنین طرحهایی نیازمند پژوهشهای مختلفی مانند بررسی رفتار انتخاب مخاطبان، بخشبندی و همچنین بررسی شیوههای دسترسی به مخاطبان و دگرگونیهای کانالهای سنتی توزیع، استفاده از نظرات متخصصان چند حوزه و .... است.