قنبرزاده: پیش از بازی با الجیش قطر نفت را واگذار کرده بودند

رویداد24- منصور قنبرزاده در گفت‌وگویی درباره بحث کناره‌گیری‌اش از مدیرعاملی باشگاه نفت‌تهران، بحث حضور در فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و ... صحبت‌ کرد.

خیر، مدت مدیریتم در باشگاه نفت تا روز گذشته بود. قرارداد همه اعضای تیم از سرپرست گرفته تا مدیراجرایی به پایان رسید و من هم جزو این دسته بودم. تقاضا کردیم دیگر در باشگاه نفت فعالیت نکنیم که رئیس هیئت امنا موافقت کرد و احمد ابراهیمی به عنوان سرپرست باشگاه انتخاب شد.

هیچ صحبتی. آخرین باری که در تشکیلات فدراسیون حضور داشتم، مجمع انتخاباتی فدراسیون فوتبال بود. اعتقاد من این است که رئیس فدراسیون باید با مطالعه این کار را انجام داده  و با قلبش انتخاب کند. این از حقوق اولیه مدیر است. مهدی تاج فرد مستقلی است و با او در سازمان لیگ کار کرده‌ام. تاج آدم مستقل و فکوری است و بدون مطالعه کاری را انجام نمی‌دهد. نظم و انضباط در دو فصل گذشته لیگ برتر حاصل کار متفکرانه است. هیچ صحبتی با من نشده و اگر قرار به صحبت باشد، قابل بررسی خواهد بود.

کمیته سه نفره‌ای برای واگذاری باشگاه تشکیل شده اما در جریان جزئیات آن قرار ندارم. بسیاری از کارها انجام شده اما چون مسئولیت ندارم، اجازه دهید صحبتی انجام ندهم.

سال سختی را پشت سر گذاشتیم. باشگاه نفت به نوعی تحت مدیریت دولتی قرار داشت و اختیاراتم فراتر از سازمان و سیستم نبود. همه تلاش‌مان را کردیم و به قول علیرضا منصوریان مقام پنجمی کمتر از قهرمانی نبود. در طول فصل گذشته، منابع مالی تامین نشد اما همه کمک کردند و دست به دست هم دادند و مشکلات را به جان خریدند. از طرفی حوادث تلخی از جمله درگذشت علی اکبر دارستانی را داشتیم که این مسئله تاثیرگذار بود و بازیکنان پس از رفتن دارستانی از نظر روحی به هم ریختند.

در ادامه، منطقی بود که مدیریت کلان نفت، بحث واگذاری را به پس از پایان مسابقات موکول کنند اما دقیقا در بازی با الجیش قطر این کار را انجام دادند. رسانه‌ها در آن مقطع عنوان کردند که تاکنون مدیرعامل نفت را این گونه عصبانی ندیده بودیم. آن زمان چیزهایی در دلم می‌گذشت که نتوانستم بگویم. در همان زمان نامه واگذاری باشگاه نفت را امضا کرده بودند. اگر موضوع واگذاری را مطرح می‌کردم، انگیزه بازیکنان و مجموعه تیم از بین می‌رفت. بنابراین ناچار بودم موضوع را بسته نگه دارم. همچنین بحث مدیریت اقتصادی را برای مدیرعاملی من مطرح کردند، در صورتی که به لحاظ قانونی ما غیرانتفاعی و دولتی هستیم و اجازه کار اقتصادی نداشتیم.

مالکیت باشگاه دولتی بود. در باشگاه دولتی دستت باز نیست که کار اقتصادی انجام دهی. به عنوان مثال، یک باشگاه بحث پیراهن و تبلیغات محیطی را در اختیار دارد اما دولت همه اینها را به شرکت‌های نفتی داده بود. در حد توانایی‌های‌شان پول ترزیق کردند اما باشگاه تامین نشد. در این میان باز کارهایی کردیم وگرنه نفت نمی‌توانست سال را تمام کند. برای کاهش هزینه‌ها حدود 8بازیکن از تیم جدا شدند اما فکر می‌کنم در نیم فصل دوم به لحاظ امتیازی در رتبه اول یا دوم قرار گرفتیم. در نتیجه‌گیری کار بازیکنان نفت چشمگیر بود.

مکانزیم کار اقتصادی در تیم دولتی مهیا نیست. برای این کار، مدیرعامل باید اختیار داشته باشد تا هیئت مدیره اختصاصی آورده و سهام اقتصادی داشته باشد. بیشتر باشگاه‌ها مثل فولاد خوزستان و ذوب‌آهن هم چنین مکانیزمی دارند و نمی‌توانند کار اقتصادی انجام دهند. قوانین این اختیار را به مدیریت اجرایی باشگاه نمی‌دهد. مدیریت اجرایی مجری مصوبات هیئت مدیره و امنا است.

اختیارات بنده را محدود نکرده بودند، بلکه قانون این اختیارات را محدود کرده بود. اینطور نیست که مدیر هر اختیاری داشته باشد چون در سیستم‌های ما تعریف شده نیست.