چرا عربستان به دنبال ایجاد جنگ نظامی میان هند و پاکستان است؟

رویداد۲۴القدس العربی نوشت: عمران خان، رئیس جمهور پاکستان در طول شش ماه گذشته تلاش کرده تا روابط این کشور با همسایگانش را تقویت کند و در این بین، به دشمنی‌های قدیمی با هند بی توجه مانده است. وی روابط قدیمی اسلام آباد با ایران را از سر گرفته و همزمان، خطوط ارتباط با عربستان، دشمن دیرینه تهران را گشوده است. این در حالی است که عمران خان هیچ تلاشی برای سفر به ایالات متحده یا اروپا نکرده است.

در ادامه این مطلب آمده است: استراتژی خان تا دو هفته پیش موفقیت امیز می‌نمود؛ تا اینکه دو اتفاق مهم رخ داد، اولی در ایران، که منجر به شهادت ده‌ها نفر از نیرو‌های سپاه پاسداران شد و دوم در هند، که با مرگ ده‌ها سرباز هندی همراه شد. در ادامه، تهران و هند به سرعت اسلام اباد را متهم کردند. این حوادث، پس از حمله جنگنده‌های هندی به پاکستان، شکل دیگری به خود گرفت؛ حمله‌ای که منجر به ساقط شدن دو جنگنده و اسیر شدن خلبانان هندی شد.

شخصی که حمله تروریستی در هند را ترتیب داد، عادل دار، از کشمیر است، نه پاکستان. اما جیش محمد، که مسئولیت این حمله را پذیرفت، با اینکه در خاک پاکستان حضور دارد، وابسته به اسلام آباد نیست؛ چرا که این گروه، عملیات بزرگی را علیه دولت پاکستان انجام داده اند، که از آن میان می‌توان به ترور پرویز مشرف، نخست وزیر سابق پاکستان در سال ۲۰۰۳ اشاره کرد.

افزون بر این، هند بازوان مسلّحی در پاکستان دارد که مسئول تامین مالی «جنبش متحد ملی» هستند؛ حزب سیاسی خشنی که مسئول کشتار هزاران پاکستانی است و این مساله به زمانی باز می‌گردد که جنش مذکور قصد داشت بر کراچی مسلط شود. رئیس این جنبش در شمال لندن اقامت دارد.

اما گروهی که حمله تروریستی در ایران را انجام داد، موسوم به جیش العدل، مورد حمایت عربستان و دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکاست و سخت بتوان بین این حمله تروریستی و سفر، ولی عهد سعودی به پاکستان و همچنین نشست ورشو، قائل به ارتباطی نشد. در واقع باید گفت: تمام این اقدامات در راستای افزایش فشار بر ایران صورت گرفت.

تمام این تفاصیل بر وجود گرایشی دلالت دارد که هدف آن، متوقف نمودن تلاش‌های خان برای داشتن یک کشور امن و آرام و داشتن روابط صلح آمیز با همسایگانش است. طرف‌های زیادی از این تنش سود می‌برند، که مهمترین آنها، اسرائیل، «قهرمان» کنفرانس ورشو و عربستان، «هم پیمان» فرضی پاکستان است. علاوه بر اینکه تنش زایی در پاکستان به نفع نخست وزیر هند بوده و در این بین، طرف‌های بین المللی دیگری نیز از ناآرامی‌ها در پاکستان حمایت می‌کنند.