رویداد۲۴ گزارش میدهد؛
تقاطع دردها/ روایت پبرمرد بدون شناسنامهای که جایی برای مردن ندارد +فیلم
سالمندان به دلیل شرایط خاص روحی و جسمی نیاز به حمایتهای ویژه دارند، اما برای سالمندانی که شناسنامه ندارند معضل بزرگ تری است. سالمندان فاقد هویت، کمتر از هر سالمند دیگری میتوانند از خدمات مورد نیازشان بهرهمند شوند.
رویداد۲۴ شادی مکی: به روستای حسینآباد- از توابع داورزن شهرستان سبزهوار واقع در خراسان رضوی- که وارد شوی همه حسین را میشناسند. پیرمردی ۷۵ ساله که در جایی دخمه مانند در روستا زندگی میکند؛ خانهای خشت و گلی که در و پیکر ندارد، تنها میراث او از دوران سالمندی و ناتوانی است.
حسین با مشکل کمتوانی ذهنی متولد میشود و به همین دلیل والدینش برای او شناسنامه نمیگیرند. هنوز کودک است که والدینش فوت میکنند و او بی سر و سامان با مشکلی ذهنی بزرگ میشود. اهالی حسینآباد به او کمک میکنند؛ آنها به حسین غذا و لباس میدهند و مخارجش را با کمک هم تامین میکنند. تنها قوم و خویش او برادری ناتنی است که بزرگتر از بوده و در گرگان زندگی میکند.
پیرمرد تمام عمر خود را بدون هویت و شناسنامه گذرانده است. گاهی در کوچههای روستا میخوابیده و گاهی به کوهها پناه میبرده و در این مدت برای هیچ کس مشکل فاقد شناسنامه بودن او مهم نبوده است، زیرا با وجود مشکل ذهنی نه میتوانسته کار کند و نه در آن روستای دورافتاده، کسی به فکر آموزش فردی با وضعیت حسین بوده است.
بعد از سالها مشکل حسین زمانی که او به بیماری فتق دچار شده و از سوی مرکز نیکوکاری که مدتی است در روستا شروع به فعالیت کرده به بیمارستان منتقل میشود، خودنمایی میکند.
پیرمرد در این سن و سال نیاز زیادی به خدمات درمانی و بهداشتی دارد و برای بهرهمند شدن از این خدمات نیازمند اوراق هویتی است. زندگی در تنهایی برای سالمندی با مشکل کم توانی ذهنی که در عصبانیت لباسهایش را پاره و در برابر استحمام مقاومت میکند، کاری غیر ممکن است؛ چنین فردی نیازمند مراقبتهای ویژه است.
علی اصغر مهرآبادی مدیرعامل مرکز نیکوکاری صندوق مهربانی در این باره به رویداد ۲۴ میگوید: مسئولان بیمارستان را به سختی راضی کردیم که او را بستری کرده و مورد عمل جراحی قرار دهند. آنها در نهایت به ما گفتند این بار عمل میکنیم، اما دفعه بعد پیرمرد را اینجا نیاورید، چون شناسنامه نداشته و پذیرش او برای ما مسئولیت دارد.
او ادامه میدهد: محل زندگی حسین فاقد آب، برق، سرویس بهداشتی و وسایل گرمایش و سرمایش بود. ما چند وقت پیش برایش سرویس بهداشتی درست کردیم، اما خانهاش در و دیوار درست و حسابی ندارد.
مهرآبادی میگوید: برای گرفتن شناسنامه چندباری ثبت احوال رفتیم. دو سه باری هم شورای روستا برای صدور شناسنامه او تلاش کرده است. ثبت احوال به او گفته باید به دادگاه مراجعه و یکی از بستگانش را برای احراز هویت پیدا کند. شورای روستا پیگیر کار نشده و از طرفی برادر پیرش هم حاضر نیست از گرگان به این روستا بیاید و کاری کند.
او تاکید کرده مرکز نیکوکاری دنبال کارهای مربوط به اسناد هویتی حسین است.
اگرچه مهرآبادی امیدوار است که بتوانند با کمی دوندگی برای حسین شناسنامه تهیه کنند، اما حقیقت آن است که گرفتن شناسنامه برای چنین افرادی کار بسیار سختی است.
اردیبهشت ماه امسال حجت الاسلام ابراهیم رییسی رییس قوه قضاییه در سخنرانی خود در استان سیستان و بلوچستان تاکید کرد که «همه اتباع ایرانی باید شناسنامه داشته باشند و اگر صدور شناسنامه برای کسی با برخی موانع روبهروست، با انجام استعلامهای لازم از وزارت اطلاعات، وزارت کشور و دستگاههای دیگر، باید برای این افراد نیز شناسنامه صادر شود.»
برای افرادی با ویژگیهای حسین، فرآیند اداری شناسنامه دار شدن شاید به قیمت پایان عمرشان تمام شود. از این رو لازم است تمهیدات خاصی برای خدمترسانی به این افراد اندیشیده شود.
حسین با مشکل کمتوانی ذهنی متولد میشود و به همین دلیل والدینش برای او شناسنامه نمیگیرند. هنوز کودک است که والدینش فوت میکنند و او بی سر و سامان با مشکلی ذهنی بزرگ میشود. اهالی حسینآباد به او کمک میکنند؛ آنها به حسین غذا و لباس میدهند و مخارجش را با کمک هم تامین میکنند. تنها قوم و خویش او برادری ناتنی است که بزرگتر از بوده و در گرگان زندگی میکند.
پیرمرد تمام عمر خود را بدون هویت و شناسنامه گذرانده است. گاهی در کوچههای روستا میخوابیده و گاهی به کوهها پناه میبرده و در این مدت برای هیچ کس مشکل فاقد شناسنامه بودن او مهم نبوده است، زیرا با وجود مشکل ذهنی نه میتوانسته کار کند و نه در آن روستای دورافتاده، کسی به فکر آموزش فردی با وضعیت حسین بوده است.
بعد از سالها مشکل حسین زمانی که او به بیماری فتق دچار شده و از سوی مرکز نیکوکاری که مدتی است در روستا شروع به فعالیت کرده به بیمارستان منتقل میشود، خودنمایی میکند.
پیرمرد در این سن و سال نیاز زیادی به خدمات درمانی و بهداشتی دارد و برای بهرهمند شدن از این خدمات نیازمند اوراق هویتی است. زندگی در تنهایی برای سالمندی با مشکل کم توانی ذهنی که در عصبانیت لباسهایش را پاره و در برابر استحمام مقاومت میکند، کاری غیر ممکن است؛ چنین فردی نیازمند مراقبتهای ویژه است.
اما و اگر بیمارستان برای درماند سالمند بی شناسنامه
علی اصغر مهرآبادی مدیرعامل مرکز نیکوکاری صندوق مهربانی در این باره به رویداد ۲۴ میگوید: مسئولان بیمارستان را به سختی راضی کردیم که او را بستری کرده و مورد عمل جراحی قرار دهند. آنها در نهایت به ما گفتند این بار عمل میکنیم، اما دفعه بعد پیرمرد را اینجا نیاورید، چون شناسنامه نداشته و پذیرش او برای ما مسئولیت دارد.
او ادامه میدهد: محل زندگی حسین فاقد آب، برق، سرویس بهداشتی و وسایل گرمایش و سرمایش بود. ما چند وقت پیش برایش سرویس بهداشتی درست کردیم، اما خانهاش در و دیوار درست و حسابی ندارد.
مهرآبادی میگوید: برای گرفتن شناسنامه چندباری ثبت احوال رفتیم. دو سه باری هم شورای روستا برای صدور شناسنامه او تلاش کرده است. ثبت احوال به او گفته باید به دادگاه مراجعه و یکی از بستگانش را برای احراز هویت پیدا کند. شورای روستا پیگیر کار نشده و از طرفی برادر پیرش هم حاضر نیست از گرگان به این روستا بیاید و کاری کند.
او تاکید کرده مرکز نیکوکاری دنبال کارهای مربوط به اسناد هویتی حسین است.
اگرچه مهرآبادی امیدوار است که بتوانند با کمی دوندگی برای حسین شناسنامه تهیه کنند، اما حقیقت آن است که گرفتن شناسنامه برای چنین افرادی کار بسیار سختی است.
اردیبهشت ماه امسال حجت الاسلام ابراهیم رییسی رییس قوه قضاییه در سخنرانی خود در استان سیستان و بلوچستان تاکید کرد که «همه اتباع ایرانی باید شناسنامه داشته باشند و اگر صدور شناسنامه برای کسی با برخی موانع روبهروست، با انجام استعلامهای لازم از وزارت اطلاعات، وزارت کشور و دستگاههای دیگر، باید برای این افراد نیز شناسنامه صادر شود.»
برای افرادی با ویژگیهای حسین، فرآیند اداری شناسنامه دار شدن شاید به قیمت پایان عمرشان تمام شود. از این رو لازم است تمهیدات خاصی برای خدمترسانی به این افراد اندیشیده شود.
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط