شما در این پیروزی شریک نیستید آقای مدیر!

رویداد۲۴ دو تیمی که در 72 ساعت دو بازی حذفی را در بیرون از کشور برگزار می کردند. استقلال که شنبه شب انرژی زیادی را مقابل الکویت صرف کرده بود، در حالی با 5 گل الریان را در دوحه شکست داد که اعضای این تیم پس از بازی با الکویت، از دبی به تهران برگشته و بعد از تهران راهی دوحه شده بودند.

استقلال حتی پس از جدایی استراماچونی هم همچنان درگیر امکانات پایه ای بوده و هست؛ تا جایی که فرهاد مجیدی در تمرینات تهران، چند بار از ضعف امکانات برای اجرای تمرینات تاکتیکی گلایه کرده بود و حتی دقایقی قبل در مصاحبه پس از بازی با الریان هم تاکید کرد که «اگر امکانات لازم فراهم شود، اهداف بزرگی داریم».

در اردوی شهر خودرو هم اوضاع کاملا مناسب نبوده؛ پس از رفتن گل محمدی به پرسپولیس، کادرفنی جدید فرصت چندانی برای کار نداشته و در طول فصل این تیم هم در زمینه امکانات از جمله محل تمرین دچار مشکل بوده است.

نیازی به یاداوری نیست که حریفان امشب استقلال و شهرخودرو چقدر با «ضعف امکانات» غریبه هستند؛ برای تک تک تیم های لیگ ستارگان قطر، امکانات سخت افزاری استاندارد فراهم است. زمین بازی را هم که دیدیم؛ زمین استاندارد در استادیوم استاندارد. از اینجا به بعد می توانیم بار دیگر برای ارزشگذاری عملکرد نمایندگان کشورمان، از کلماتی مثل غیرت و تعصب استفاده کنیم و حتی به گرایش تیمهای قطری در فراهم کردن امکانات ویژه هم کنایه بزنیم. اما اتفاقا باید زاویه نگاه خود را تغییر دهیم.

استقلال با این زمین تمرین مدفون زیر برف، با تمرین در چمن مصنوعی و سالن بدنسازی به ورزشگاه زیبای جاسم بن حمد رفت. وقتی این دو تصویر را با هم مقایسه می کنیم، برد 5 گله استقلال در دوحه مهم تر جلوه می کند

مسئله این است که اگر پرسپولیس با پنجره بسته و پس از جدایی چند ستاره خود، می تواند تا فینال اسیا برسد؛ اگر استقلال بعد از یک ماه کابوس وار و جدایی سرمربی اروپایی خود و در اوج مشکلات مالی و بدون امکانات مناسب می تواند تیم دوم جدول لیگ ستارگان قطر را در دوحه با 5 گل شکست بدهد؛ اگر شهر خودرو پس از جدایی سرمربی موفق خود، می تواند خود را به مرحله گروهی لیگ قهرمانان برساند؛ چرا ایران نباید کشوری باشد که به فوتبال به چشم فرصتی برای ایجاد درامد و ثروت نگاه کند؟

ژن قدرتمند فوتبال ایران با انواع و اقسام مشکلاتی که درگیرش شده و می شود؛ همچنان یک حریف قدرتمند برای باشگاه های ثروتمند و استاندارد حوزه خلیج فارس است. حالا فرض کنیم این فوتبال ورشکسته از نظر اقتصادی و امکاناتی، مجهز شود به چرخه اقتصادی استاندارد و امکانات مناسب. در آن صورت باشگاه های قطری و عربستانی و اماراتی چقدر کارشان مقابل باشگاه های بزرگ ایران سخت تر خواهد بود.

امشب یک بار دیگر فوتبال ایران قدرت ذاتی خود را به رخ کشید.اما وقتش رسیده که در واکنش به این درخشش جالب، از مفاهیمی مثل غیرت و تعصب فاصله بگیریم و برای این بازیکنان ذاتا بزرگ، برای این کارکنان مستعد فوتبال ایران، آرزوی مدیریت استراتژیک قویتر کنیم؛ آرزوی داشتن زمین های تمرین صاف و استاندارد، پرداخت به موقع دستمزد و کار سخت و حرفه ای با حداقل دغدغه های پایه ای.

این شب ها و این نتایج، نباید مدیران کلان ورزش را به ادامه روند کنونی امیدوار کند. بدون این همه زجر و رنج و کمبود امکانات، می توان نتایجی بهتر از این هم گرفت و می توان درامد و ثروت هم تولید کرد.
امشب هم خیلی خوشحالیم و هم افسوس می خوریم که فوتبال ایران همچنان چه پتانسیل آزاد نشده ای دارد.