هشدار یک اصلاحطلب: اعتدال و توسعه از لاریجانی حمایت کند راه خود را از اصلاحات جدا کرده است
غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: اگر حزب اعتدال و توسعه از حالا و به صورت ناگهانی اعلام کند که آقای لاریجانی حمایت میکند، عملا راهش را به همه شکل از اصلاحطلبان جدا کرده است.
رویداد۲۴ تمایل حزب اعتدال و توسعه به حمایت از علی لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ نشان میدهد که نزدیکان روحانی گویا راهشان را کاملا از اصلاحطلبان جدا کردهاند، زیرا نیروهای اصلاحطلب در چندوقت اخیر به دفعات اعلام کردهاند که تحت هیچشرایطی از نامزد غیراصلاحطلب ولو آنکه نظراتش نزدیک به اصلاحطلبان باشد حمایت نمیکنند.
غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی اصلاحطلب درباره پیامدهای سیاسی حمایت حزب اعتدال و توسعه از علی لاریجانی و نسبت آینده این حزب با اصلاحطلبان گفت: «اگر حزب اعتدال و توسعه از علی لاریجانی حمایت کند باید بپذیریم که دیگر همراه با اصلاحطلبان نیست، زیرا اصلاحطلبان تا اینجای کار مشغول بررسی چگونگی ورود به انتخابات هستند و میخواهند راهبرد انتخاباتی، مانیفست و شیوه ورودشان به انتخابات را در یک مجمع اجماعساز بررسی کنند تا بعد از همه اینها به بررسی نامزد مورد اجماع بپردازند. اگر حزب اعتدال و توسعه از حالا و به صورت ناگهانی اعلام کند که آقای لاریجانی حمایت میکند، عملا راهش را به همه شکل از اصلاحطلبان جدا کرده است».
این فعال سیاسی درباره ائتلاف اصلاحطلبان با حسن روحانی و حزب متبوعش یعنی اعتدال و توسعه در این سالها اظهار کرد: «اصلاحطلبان نخواستند مانند اصولگرایان خلاف اخلاق سیاسی رفتار کنند. اصلاحطلبان سهم مهمی در رأیآوردن آقای روحانی داشتند هرچند برخی از نزدیکان آقای روحانی که اتفاقا نفوذ بالایی در دولت هم دارند، توهماتی داشتند که اگر اصلاحطلبان نبودند هم روحانی رأی میآورد، اما تأثیر اصلاحطلبان در رئیسجمهور شدن آقای روحانی یک واقعیت تاریخی است که نمیشود انکار کرد. اصلاحطلبان با تکیه بر همین موضوع سعی کردند تا آخرین لحظه مقابل روحانی نایستند کاری که اصولگرایان در حق احمدینژاد نکردند».
بیشتر بخوانید: علی لاریجانی گزینه اصلاح طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ است؟
او ادامه داد: «نیروهای اصلاحطلب به مشکلات این دولت اشراف داشتند و میدانستند که بخشی از مشکلات به واسطه بدشانسی دولت در عرصه بینالمللی بود، زیرا واقعیت این است که تحریمهای یکجانبه آمریکا باعث ناکامی دولت در اهداف بینالمللی شد و عملا برجام که مهمترین دستاورد دولت بود را بیاثر کرد. رقبای داخلی دولت با وجود چنین شرایطی فرصت را مغتنم دانستند و به شکلی خارج از انصاف دولت به دولت حمله کردند، اما اصلاحطلبان این کار نکردند و میدانستند بسیاری از مشکلات ناشی از تحریمها، سیل، زلزله و کرونا بود؛ البته در کنار همه اینها دولت هم عملکرد مناسبی نداشت؛ به همین دلیل سعی نیروهای اصلاحطلب نقد مشفقانه دولت بود. اصلاحطلبان آبروی خود را در گرو این گذاشتند، زیرا باور داشتند که اگر این دولت روی کار نیاید، نیروهای تندرو حاکم میشوند. به هر حال اصلاحطلبان نقش حامیان منتقد داشتند».
ظریفیان در پایان درباره جایگاه انتخاباتی لاریجانی هم گفت: «الحق و الانصاف باید گفت که آقای لاریجانی در سالهای اخیر هیچگاه همسو با تندروها نبوده است و همیشه سعی کرده است وجه اعتدال را رعایت کند و در این موضوع شکی نیست، اما واقعیت این است که او دارای پایگاه اجتماعی قدرتمندی نیست و در انتخابات ریاستجمهوری بسیار مهم است که نامزد مورد تأیید اصلاحطلبان خودش هم سبد رأی بالایی داشته باشد که آقای لاریجانی چنین شرایطی را ندارد. اصلاحطلبان باتوجه به تجربهای که از ائتلاف با آقای روحانی دارند، میخواهند نتیجه انتخابات هرچه باشد، با تکیه بر ظرفیتهای خودشان رخ دهد. بدنه اصلی اصلاحات حتما از یک نامزد غیراصلاحطلب حمایت نمیکند و اجازه نمیدهد تجربه سال۹۶ را تکرار شود».
غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی اصلاحطلب درباره پیامدهای سیاسی حمایت حزب اعتدال و توسعه از علی لاریجانی و نسبت آینده این حزب با اصلاحطلبان گفت: «اگر حزب اعتدال و توسعه از علی لاریجانی حمایت کند باید بپذیریم که دیگر همراه با اصلاحطلبان نیست، زیرا اصلاحطلبان تا اینجای کار مشغول بررسی چگونگی ورود به انتخابات هستند و میخواهند راهبرد انتخاباتی، مانیفست و شیوه ورودشان به انتخابات را در یک مجمع اجماعساز بررسی کنند تا بعد از همه اینها به بررسی نامزد مورد اجماع بپردازند. اگر حزب اعتدال و توسعه از حالا و به صورت ناگهانی اعلام کند که آقای لاریجانی حمایت میکند، عملا راهش را به همه شکل از اصلاحطلبان جدا کرده است».
این فعال سیاسی درباره ائتلاف اصلاحطلبان با حسن روحانی و حزب متبوعش یعنی اعتدال و توسعه در این سالها اظهار کرد: «اصلاحطلبان نخواستند مانند اصولگرایان خلاف اخلاق سیاسی رفتار کنند. اصلاحطلبان سهم مهمی در رأیآوردن آقای روحانی داشتند هرچند برخی از نزدیکان آقای روحانی که اتفاقا نفوذ بالایی در دولت هم دارند، توهماتی داشتند که اگر اصلاحطلبان نبودند هم روحانی رأی میآورد، اما تأثیر اصلاحطلبان در رئیسجمهور شدن آقای روحانی یک واقعیت تاریخی است که نمیشود انکار کرد. اصلاحطلبان با تکیه بر همین موضوع سعی کردند تا آخرین لحظه مقابل روحانی نایستند کاری که اصولگرایان در حق احمدینژاد نکردند».
بیشتر بخوانید: علی لاریجانی گزینه اصلاح طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ است؟
او ادامه داد: «نیروهای اصلاحطلب به مشکلات این دولت اشراف داشتند و میدانستند که بخشی از مشکلات به واسطه بدشانسی دولت در عرصه بینالمللی بود، زیرا واقعیت این است که تحریمهای یکجانبه آمریکا باعث ناکامی دولت در اهداف بینالمللی شد و عملا برجام که مهمترین دستاورد دولت بود را بیاثر کرد. رقبای داخلی دولت با وجود چنین شرایطی فرصت را مغتنم دانستند و به شکلی خارج از انصاف دولت به دولت حمله کردند، اما اصلاحطلبان این کار نکردند و میدانستند بسیاری از مشکلات ناشی از تحریمها، سیل، زلزله و کرونا بود؛ البته در کنار همه اینها دولت هم عملکرد مناسبی نداشت؛ به همین دلیل سعی نیروهای اصلاحطلب نقد مشفقانه دولت بود. اصلاحطلبان آبروی خود را در گرو این گذاشتند، زیرا باور داشتند که اگر این دولت روی کار نیاید، نیروهای تندرو حاکم میشوند. به هر حال اصلاحطلبان نقش حامیان منتقد داشتند».
ظریفیان در پایان درباره جایگاه انتخاباتی لاریجانی هم گفت: «الحق و الانصاف باید گفت که آقای لاریجانی در سالهای اخیر هیچگاه همسو با تندروها نبوده است و همیشه سعی کرده است وجه اعتدال را رعایت کند و در این موضوع شکی نیست، اما واقعیت این است که او دارای پایگاه اجتماعی قدرتمندی نیست و در انتخابات ریاستجمهوری بسیار مهم است که نامزد مورد تأیید اصلاحطلبان خودش هم سبد رأی بالایی داشته باشد که آقای لاریجانی چنین شرایطی را ندارد. اصلاحطلبان باتوجه به تجربهای که از ائتلاف با آقای روحانی دارند، میخواهند نتیجه انتخابات هرچه باشد، با تکیه بر ظرفیتهای خودشان رخ دهد. بدنه اصلی اصلاحات حتما از یک نامزد غیراصلاحطلب حمایت نمیکند و اجازه نمیدهد تجربه سال۹۶ را تکرار شود».
منبع: نامه نیوز
خبر های مرتبط