ترامپ چه بلایی بر سر تحصیلات دانشگاهی بین‌المللی می‌آورد؟

 انتخاب ترامپ آمریکا را هم به لیست کشورهایی که جناح راست افراطی در آنها حاکم هستند اضافه کرده است.

در حال حاضر کشورهایی نظیر مجارستان، لهستان، فیلیپین و تا حدودی ترکیه از جمله این کشورها هستند.

اما شبیه‌ترین اتفاق به انتخابات آمریکا، خروج انگلیس از اتحادیه اروپا(برگزیت) است. دیگر کشورهای توسعه یافته هم در صف انتظار قرار دارند. انتخابات کشورهای فرانسه، آلمان، استرالیا و هلند در آینده نزدیک انجام می‌شود و نظرسنجی‌ها پیروزی احزاب افراطی و مخالف با دولت‌های فعلی را دور از انتظار نمی‌دانند.

با توجه به اینکه ترامپ در طول مبارزات انتخاباتی خود، مستقیما در رابطه با آموزش عالی موضع‌گیری زیادی نداشته است، نمی‌توان به صورت قطعی در رابطه با اقدامات احتمالی دولت وی اظهارنظر کرد اما با توجه به موضع‌گیری‌های دیگر ترامپ در قبال مهاجران، مسلمانان و نگرانی‌های جامعه جهانی درباره گرم شدن زمین، می‌توان به سیاست‌های کلی مدنظر دولت آینده آمریکا پی برد.

انتخاب ترامپ بدون شک در کوتاه‌مدت و بلندمت بر آموزش عالی جهان تاثیرگذار خواهد بود. اینکه در دوران ریاست‌جمهوری او دولت و به تبع آن جامعه آمریکا تا چه حد پذیرای دانشجویان خارجی باشند مورد بحث است.

اکثر کارشناسان معتقدند با توجه به نظریات ترامپ در رابطه با مهاجران، در دوران وی آمریکا مانند گذشته مقصد محبوبی برای دانشجویان نخواهد بود.

ترامپ نشان داده با مکزیکی‌ها و مسلمانان رابطه خوبی نخواهد داشت و این موضوع نشان می‌دهد دانشجویان این طیف باید این موارد را در نظر داشته باشند.

این نکته نیز حائز اهمیت است که دانشجویان علاوه بر کیفیت علمی کشور مقصد، به وضعیت اجتماعی و روانی آن کشور نیز توجه می‌کنند.

روابط تجاری آمریکای جدید با کشورها نیز می‌تواند بر آموزش عالی موثر باشد. در حال حاضر بیشترین تعداد دانشجویان خارجی آمریکا را چینی‌ها تشکیل می‌دهند و در صورت تغییر در روابط دوجانبه ممکن است آمریکا، انتخاب اول دانشجویان چینی‌ نباشد.

اما نکته قابل توجه این است که عربستان سعودی سومین کشوری است که بیشترین تعداد دانشجو در آمریکا را دارد و مواضع ترامپ درباره مسلمانان ابدا دوستانه نبوده است و ممکن است وضعیت روادید و اقامت این دانشجویان با مشکل مواجه شود. به علاوه با توجه به وضع موجود مطمئنا دانشجویان عربستانی باید فکری برای ادامه تحصیل خود بکنند.

شاید ساخت دیوار حائل با مکزیک به این سرعت آغاز نشود اما احتمالا محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی برای دانشجویان خارجی به زودی اعمال شوند و جذابیت آمریکا را به عنوان اولین کشور میزبان دانشجویان جهان کم کنند.‌

از طرف دیگر با توجه به عدم تمایل احتمالی دولت ترامپ برای شرکت در همکاری‌های بین‌المللی، احتمال می‌رود که بسیاری از پروژه‌های تحقیقاتی فعلی متوقف شوند و به علاوه مشارکت آمریکا در پروژه‌های آتی نیز در هاله‌ای از ابهام قرار بگیرد.

در مجموع می‌توان گفت آمریکا به سمت ایزوله شدن گام برمی‌دارد، اتفاقی که در پی برگزیت برای انگلیس در شرف وقوع است.

غیبت نسبی دو غول انگلیسی زبان می‌تواند امکان رشد و پیشرفت را برای دانشگاههای دیگر کشورهای انگلیسی زبان فراهم کند. کانادا، استرالیا و جمهوری ایرلند می‌توانند از این فرصت برای جذب حداکثری دانشجویان علاقمند به تحصیل در کشورهای انگلیسی زبان، حداکثر استفاده را ببرند.

از طرف دیگر بخش مثبت این موضوع این است که بسیاری از دانشگاه‌های با کیفیت آمریکا در ایالاتی قرار دارند که تصمیمات دولت تاثیر زیادی بر عملکرد آنها ندارد و همچنان می‌توانند دانشجویان سراسر جهان را بپذیرند. خصوصا این موضوع که اکثریت جامعه دانشگاهی مخالف ترامپ هستند و به کلینتون رای داده‌اند نشان می‌دهد که با سیاست‌های وی در زمینه آموزش عالی مخالفند. این موضوع در رابطه با دانشجویان انگلیسی نیز صادق است و اکثر آنها مخالف برگزیت بوده‌اند.

در مجموع، شکی نیست که جهان وارد دوره ملی‌گرایی افراطی و بیگانه‌هراسی شده است و سوال کلیدی همچنان باقی است که تحصیلات عالی در سراسر جهان چه واکنشی نسبت به این تغییرات سیاسی خواهد داشت؟