انتخاب شهردار باید از بین افرادی باشد که در داخل شورا فعالیت ندارند

در پی پیروزی حسن روحانی، علامت‌های زیادی وجود دارد، بسیاری اعتقاد دارند خطر ونزوئلا شدن و بازگشت به عقب از سر کشور کنار رفت.

دست توانای مردم ایران حماسه آفرید. خرد گرایی و اعتدال در ایران نتیجه بخش بود و قطعا مردم هم به دنبال این خردگرایی برای سعادت ایران حرکت می‌کنند و همان‌طور که اتفاق افتاد با مشارکت وسیع در این دوره از انتخابات نشان دادند که دغدغه‌ای جز آینده بهتر و پیشرفته‌تر در ایران ندارند. و امید است این مشارکت بی‌پاسخ نماند و مطالبه‌های مردم به همان شکل که شایسته آن‌هاست پاسخ داده شود.

این شکست قابل پیش‌بینی بود. قبل از برگزاری انتخابات هم این شکست پیش‌بینی شده بود. 

اصولگرایان بعد از شکست سنگین و سقوط سیاستی در سال 84 نتوانستند حتی درصد پایینی از تعامل گروهی را به خود اختصاص دهند. هیچ گونه اجماعی در میان گروه‌های فکری که تابع اصولگرایی است وجود ندارد. و طبعا به اجماع نرسیدن هم به تمام دلایلی که از پیش وجود داشت برای شکست آن‌ها اضافه شد. هیچ سازمانی در میان اصولگرایان برای انجام کارهای جمعی وجود ندارد. گروه جمنا هم هیچ گونه تاثیر قابل توجهی روی به تعامل رسیدن جمع اصولگرایان نداشت. در نهایت هم با کش و قوس‌های فراوان نتوانستند به اجماع برای معرفی یک نامزد واحد از سمت جبهه اصولگرایی برسند. بسیاری از اصولگراهای معتدل و خردگرا که می‌توانستند شاخص جبهه اصولگرایی باشند از این جمع خارج بودند.

ترکیبی از هردو این مسائل علل پیروزی بزرگ روحانی محسوب می‌شود. بازگشت به عقب به معنی تکرار تجربه تلخ شرایط بحران زده ایران در دولت قبل است و مطمئنا مردم برای جلوگیری از پیشآمد دوباره این تجربه تلخ به سیاست‌های کارآمد روحانی آری گفتند اما علاوه بر همه این مسائل تغییرات در دولت روحانی برای مردم ملموس بود. و رای آن‏ها نتیجه همه این مسائل بود. حضور حامیان شاخص روحانی هم در این امر بی‌تاثیر نبود، خاتمی، ناطق، و تمام افرادی که حرف آن‌ها برای مردم سندی معتبر است تاثیر به سزایی در پیروزی روحانی داشتند.

متاسفانه اصولگرایان بعد از شکست باز هم بحث‌های عجیبی مثل رای حلال و حرام را پیش کشیده‌اند قبلا هم تهرانی‌ها را کوفی خوانده بودند .

رقابت بین روحانی و جبهه اصولگرایی به دلیل تجربیات روحانی در امر مدیریت کشور و عدم تجربه جبهه مقابل نه‌تنها توجیه پذیر نبود بلکه هیچ عاملی دال بر پیروزی اصولگرایان در این انتخابات وجود نداشت. رقابت با رییس جمهوری که در دور اول ریاستش بسیاری از سد‌های موجود در کشور در مسیر پیشرفت را از بین برد و برای دور دوم انتخابات در حال برنامه‌ریزی برای اقدامات بنایی خود است منطقی محسوب نمی‌شود. علاوه بر این مسائل اصولگرایان با ترکیب نامناسبی وارد عرصه انتخابات شدند. افرادی که از جبهه اصولگرایی وارد انتخابات شدند با امور سیاست فعلی ایران آشنا نبودند. اشتباه پشت اشتباه آن‌ها باعث شد شکست تنها نتیجه منصفانه برای آن‌ها باشد. همه مردم ایران باید این را ببینند و بفهمند که چگونه یک تفکر در کشور هستند به رای مردم توهین‌های با رنگ مذهبی می‌کند تا بتواند خودش را اثبات کند. مشکل اصولگرایی دقیقا همین تبحرشان در انکار واقعیت و توهین به رای مردم است. همه باید ماهیت این تفکر را بشناسند که برای آنها زمانی رای مردم حماسه است که به اصولگرایان رای بدهند.

اول باید در جهت اجماع و تعامل تلاش کنند و اینکه سیاست‌های سوخته اصولگرایان دیگر پاسخ‌گوی نیازهای فعلی کشور نیست، تمام سیاست‌هایی که اصولگرایان از آن پیروی می‌کنند قدیمی و منسوخ شده است. و شاید اگر در روند تفکری که از آن پیروی می‌کنند تغییر ایجاد کنند بتوانند بازهم درعرصه‌های سیاسی تصویری از خود نشان دهند.

آن‌ها باید گذشته خو درا بازخوانی کنند

بخش مهم اولویت‌های دولت باید به مردم و مطالبات آن‌ها اختصاص یابد، و قطعا بخش مهمی از این مطالبات مربوط به از بین بردن باقی مانده آثار سال 88 است، دولت می‌تواند با تعامل سازنده درها را باز کند تا فضای آشتی همه جناح‌ها و تفکرات با یکدیگر فراهم شود. اولویت‌های مهم دیگر دولت باید در خصوص پیگیری سیاست خارجه و تعامل با جوامع بین‌الملل است. روحانی به مردم قول داده همه تحریم‌ها را بر می‌دارد و دیگر آنکه تحرک لازم در منطقه برای ایجاد ثبات ضروری است.

در دوره اول دولت روحانی تا جایی که توانست بستر را برای فعالیت‌های حزبی و مدنی فراهم کرد و در دوره دوم هم مطمئنا شاهد پیشرفت در این زمینه خواهیم بود. انجمن‌ها و نهاد‌های مدنی محصول اصلاحات است و روحانی بایستی فضای لازم را ایجاد کند تا این نهادها شکل بگیرند

باتوجه به آمار بالای آرای روحانی در این دوره بعید است قدرتمند عمل کردن او در دوره دوم با هاله‌ای از تردید مواجه باشد. روحانی همواره از حضور و حمایت مردم در انتخابات تشکر می‌کند. 

قطعا این سپاسگزاری می‌تواند عملکرد بهتر روحانی در دوره دوم دولتش را اثبات کند. او امده است کار نا مه تمامش را تمام کند

البته اصلاحات کارخانه سهامی نیست یک فرآیند رفورمیستی و مردمی است با اتکا به تجربه دوره اول دولت روحانی بدیهی است که تغییر در کابینه به طور وسیع اتفاق می‌افتد و ضمن این‌که رویکرد روحانی اساسا رویکرد اصلاح‌طلبانه است. من پیشنهاد می‌کنم روحانی به دنبال اصلاح‌طلبان برود،. اما با نگاه تخصص گرا نه سهم طلب.

قاعدتا افرادی که در داخل شورا فعالیت دارند باید برای این موضوع تصمیم‌گیری کنند اول از همه بگویم انتخاب باید از بین افرادی باشد که در داخل شورا فعالیت ندارند و عضو شورا نیستند. شورای عالی و افراد هدایت کننده مسیر اصلاح طلبی باید فردی اصلح در این زمینه را انتخاب کنند که بتواند پاسخ گوی اعتماد والا و ارزشمند مردم باشد. ضمن این‌که من برای سمت شهرداری آمادگی ندارم و فکر نمی‌کنم برای شهرداری گزینه جدی محسوب شوم. کارهای زیادی دارم و ترجیح می‌دهم به آن‌ها رسیدگی کنم

باید قبول کنیم ایران و بسیاری از کشورهای جهان سوم در دامگه پوپولیسم قرار دارند یکی از راه‌های جلوگیری از پوپولیسم عبور از فعالیت جبهه‌ای و به تعبیر باهنر هیاتی در ایران است

من باور دارم ابتدا باید توسعه اقتصادی در ایران شکل بگیرد، توسعه اقتصادی باعث توسعه سیاسی نیز می‌گردد، تاکید می‌کنم توسعه اقتصادی ایران باید تصحیح شود. رشد اقتصادی می‌تواند موجب شود که از وعده‌های اقتصادی برای جمع‌آوری آرا استفاده تشود. نه قاطع مردم به افزایش یارانه‌ها نشان از کاهش تاثیر پوپولیسم است. البته فعالیت‌های حزبی هم می‌تواند تاثیر‌گذار باشد. ثبات اقتصادی می‌تواند موجب شود رقابت‌هایی که در توده‌های ضعیف مردم پیاده می‌شوند بر سر مسائل اقتصادی کنترل و ریشه کن شود.

منبع: همبستگی