30 سال از داغ سردشت گذشت/ ادای احترام مردم در شبکه‌های اجتماعی به قربانیان حمله شیمیایی
«آیا اینجا جبهه جنگ است؟» نوشته به دو زبان فارسی و انگلیسی روی پارچه سفیدی نقش بسته و در میان دو درخت، پشت به ساختمان خرابه‌ای در میان شهر سوت و کور آویزان شده. این عکس سیاه و سفید یکی از تصاویری است که پس از حمله شیمیایی به سردشت به ثبت رسید.
رویداد۲۴- «آیا اینجا جبهه جنگ است؟» نوشته به دو زبان فارسی و انگلیسی روی پارچه سفیدی نقش بسته و در میان دو درخت، پشت به ساختمان خرابه‌ای در میان شهر سوت و کور آویزان شده. این عکس سیاه و سفید یکی از تصاویری است که پس از حمله شیمیایی به سردشت به ثبت رسید.
حالا ٣٠ سال از آن حمله مي‌گذرد و سه دهه پس از آن فاجعه، كاربران شبكه‌هاي اجتماعي با انتشار عكس‌ها و نوشتن متن‌هاي مختلف به قربانيان سردشت اداي احترام كردند. #سردشت يكي از هشتگ‌هايي بود كه روز گذشته در توييتر فارسي جاي خودش را در ميان باقي مطالب باز كرد.
«بمباران شيميايي سردشت، كه امروز سي‌امين سالگردش است، ٩ ماه پس از وتوي مصوبه شوراي امنيت از سوي امريكا در محكوميت كاربرد سلاح شيميايي توسط عراق بود.» كاربران مختلف از زواياي مختلف ياد قربانيان كردند. يكي از موضوعاتي كه مطرح شد يادآوري همين نكته بود، اينكه حمله به سردشت يكي از نتايج به نتيجه رسيدن پرونده استفاده عراق از سلاح‌هاي شيميايي در شوراي امنيت سازمان ملل بود. كاربر ديگري با اشاره به همين موضوع نوشت كه «يك سال پس از اين حمله، عدم واكنش كشورهاي دنيا جسارت بيشتري به صدام داد كه سبب حمله شيميايي او به حلبچه و كشتار هزاران كرد عراقي شد.»
كاربران ديگري از اين گفتند كه سردشت نخستين شهر دنيا بود كه مورد حمله شيميايي قرار گرفت و كساني مي‌گويند اين واقعه هم بايد در كنار جنايات بزرگ حاصل استفاده از سلاح‌هاي كشتار جمعي قرار بگيرد: «همه دنيا از هيروشيما ياد مي‌كنند. اما چه كسي براي كودكان سردشت گريه كرد؟» برخي هم با محور «فراموش نمي‌كنيم» سراغ ياد كردن از قربانيان سردشت رفتند، مثل حجت كه نوشت: «تن سردشت هنوز درد دارد. امروز سالروز فاجعه بمباران شيميايي هموطنان كرد اهل سنت‌مان در سردشت است. از ياد نمي‌بريم.»
در ميان مطالبي كه روز گذشته در توييتر دست‌به‌دست شد، بخش قابل‌توجهي هم بازنشر عكس‌هايي بود كه از سردشت مي‌رسيد؛ عكس‌هايي كه از مراسم يادبود قربانيان حمله شيميايي صدام به ثبت رسيده بود. در يكي از قاب‌ها سه پسر جوان با گلدان‌هايي در دست، در پيشاپيش جمعيتي حركت مي‌كردند كه به سوي قبرستان شهر مي‌رفت. در عكس‌هاي ديگر جوانان غيربومي در كنار اهالي با لباس محلي قرار داشتند، كساني كه خودشان را به سردشت رسانده بودند تا در كنار اهالي ياد قربانيان را زنده نگه دارند.
در ميان عكس‌ها صحنه‌هايي از مزار شهداي سردشت هم به ثبت رسيده بود، مقبره‌هايي كه تاريخ تيرماه سال ٦٦ را بر خود داشتند.
اما موضوع سالگرد حمله شيميايي به سردشت براي كسان ديگري هم دليلي شد تا باز هم يادي كنند از سختي‌ها و مشقت‌هايي كه ساكنان مناطق كردنشين نزديك به مرز در تمامي اين سال‌ها با آن درگير بوده‌اند.
يكي از مهم‌ترين موضوعاتي كه به خصوص در يك سال گذشته مورد انتقاد بخش مهمي از فعالان مدني قرار گرفته است موضوع نحوه برخورد با كولبران در مناطق مرزي است. جان باختن برخي از كولبران در مناطق كردنشين از سوي برخي مسوولان هم مورد توجه قرار گرفته است و روز گذشته مي‌شد ردي از اين موضوع را در توييت‌هاي كاربران هم ديد. حسين نوشت: «تلخ اينه كه كودكي كه سال ٦٦ از بمباران شيميايي سردشت جان سالم به در برد امروز مجبوره كولبري كنه و ممكنه هر لحظه با تير مامور مرزي كشته بشه.» و ساسان هم در توييت مشابهي اشاره كرد:
«بازماندگان سردشت امروز كارگران كولبر هستند.» يكي از كاربران نوشت كه از مظلوميت سردشت است كه هر بار نامش با خبرهاي تلخ تكرار مي‌شود: «سردشت فقط در دو حالت در اخبار ديده ميشه: سالگرد بمباران شيميايي و كشته شدن كولبرها. سردشت مظلومه خيلي مظلوم.»
مريم هم مثل بسياري از كاربران ديگر در مورد كشتگان و مجروحان اين حمله نوشت«۳۰ سال پيش در چنين روزي حمله شيميايي نيروي هوايي عراق، ۱۱۰ نفر از ساكنان غيرنظامي سردشت را كشت و ۸ هزار نفر را مصدوم و مسموم كرد.» و كاربران ديگري اضافه كردند كه سردشت هنوز هم از جراحت شيميايي ٣٠ سال پيش رنج مي‌برد. يكي از تصاويري كه از اين زخم ماندگار حكايت داشت تصوير قديمي زن كردي بود كه با ماسك اكسيژن روي صورت، عكس دو پسر جوانش را كه در سردشت جان داده بودند، در دست گرفته است.
منبع: روزنامه اعتماد
