بیماری کیمیای تکواندوی ایران چیست
برخی از سایت های خبری امروز یکشنبه از ابتلای بانوی تاریخ ساز تکواندوی ایران به سندرم 'گلین باره' خبر داده و در مورد آینده این ورزشکار جوان ابراز نگرانی کردند.
رویداد۲۴-برخی از سایت های خبری امروز یکشنبه از ابتلای بانوی تاریخ ساز تکواندوی ایران به سندرم 'گلین باره' خبر داده و در مورد آینده این ورزشکار جوان ابراز نگرانی کردند.
سارا جمهوری فیزیوتراپ 'کیمیا' درباره آخرین وضعیت او بعد از بازگشت از مسابقات جهانی کره جنوبی در یک گفت وگوی رسانه ای اظهار کرد:'علیزاده دچار نوعی سندرم (گلین باره) است که به نوعی سیستم عصبی و عضلات محیطی وی را درگیر و سبب عدم تعادل و فلجی موقت میشود. البته درمان این بیماری تا سه هفته طول می کشد.'
در همین حال، مهرو کمرانی سرمربی تیم ملی تکواندوی بانوان ایران با تاکید بر این که مشکل «کیمیا علیزاده» حاد نیست، گفت: او نیز همچون تمامی انسان ها به دلیل استرس و فشارهای عصبی ناشی از مسابقات حساس جهانی، دچار بیماری شده و تا یک هفته دیگر از بیمارستان مرخص می شود.
سندرم گلین باره (Guillain-Barre syndrome) یک اختلال خود ایمنی نادر و جدی است که بر سیستم عصبی محیطی (هربخش از سیستم عصبی خارج از مغز و نخاع) تاثیر میگذارد و معمولا پس از 12 ماه بهطور کامل بهبود مییابد.
اختلالات خود ایمنی به حالتی گفته می شود که در آن سیستم ایمنی بدن به جای دفاع از بدن در مقابل عوامل بیماری زا، سلول های سالم را به عنوان یک عامل خارجی قلمداد می کند و به آن حمله می کند.
این اختلال می تواند بسته به پیشرفت، به یک یا چندین بافت بدن آسیب وارد کند. دیابت نوع 1، ام اس، آرتریت روماتویید و لوپوس از شایع ترین بیماری های خود ایمنی هستند. بیماری گلین باره نیز یکی از اختلالات خودایمنی نادر است. در این بیماری، پوشش اعصاب محیطی (میلین) مورد هدف سیستم ایمنی قرار میگیرد.
گاهی اوقات آکسونهای عصبی نیز مورد حمله قرار میگیرند. زمانیکه پوشش سلولهای عصبی از بین میرود، اعصاب در انتقال احساس لمسی به مغز با مشکل مواجه میشوند و از طرفی مغز قادر به انتقال سیگنال به اندامهای بدن نیست و به همین دلیل ماهیچهها ضعیف میشوند. این بیماری کاملا اورژانسی است و به محض مشاهده اولین علایم درمان آغاز میشود.
آمار نشان می دهد از هر 100 هزار نفر، یک نفر به این اختلال مبتلا میشود. مهمترین مشخصه این بیماری حمله به سیستم عصبی محیطی است که به ضعف و فلج بیمار منجر میشود و میتواند تا ماهها ادامه داشته باشد.
معمولا این بیماری به دنبال یک عفونت ویروسی ملایم آغاز میشود و علایم آن 10 تا 14 روز بعد از عفونت بروز میکند. این بیماری در زنان و مردان در هر سنی دیده میشود؛ ولی احتمال بروز آن در مردان میانسال بیشتر است. دلیل قطعی این بیماری هنوز مشخص نیست ولی معمولا پس از بیماری های عفونی دیده میشود.
واقعیتهایی در مورد سندرم گلین باره
-سندرم گلین باره یک بیماری خود ایمنی است.
-علایم اولیه بیماری شامل سوزنسوزن شدن و ضعف عضلانی است.
- این بیماری در مراحل پیشرفته میتواند منجر به فلج شدن کل بدن شود.
-بیماری به میزان پنج درصد احتمال عود دارد.
-این بیماری برای اولین بار در سال 1859 میلادی توسط یک پزشک فرانسوی به نام جین لاندری معرفی شد.
-دلیل اصلی این اختلال هنوز ناشناخته است.
-علایم بیماری در عرض چند روز به طور کامل بروز میکنند.
-یک نوع نادر از سندرم گلین باره میلر فیشر نام دارد که روی عضلات صورت و حرکات چشم تاثیر میگذارد.
-اکثر بیماران پس از 12 ماه به طور کامل بهبود می یابند.
-سندرم گلین باره یک بیماری خود ایمنی است.
-علایم اولیه بیماری شامل سوزنسوزن شدن و ضعف عضلانی است.
- این بیماری در مراحل پیشرفته میتواند منجر به فلج شدن کل بدن شود.
-بیماری به میزان پنج درصد احتمال عود دارد.
-این بیماری برای اولین بار در سال 1859 میلادی توسط یک پزشک فرانسوی به نام جین لاندری معرفی شد.
-دلیل اصلی این اختلال هنوز ناشناخته است.
-علایم بیماری در عرض چند روز به طور کامل بروز میکنند.
-یک نوع نادر از سندرم گلین باره میلر فیشر نام دارد که روی عضلات صورت و حرکات چشم تاثیر میگذارد.
-اکثر بیماران پس از 12 ماه به طور کامل بهبود می یابند.
مهمترین علایم سندرم گلین باره
-احساس ضعف در قسمت پایین بدن و به مرور قسمتهای بالای بدن
-عدم تعادل و ثبات هنگام راهرفتن
-عدم کنترل ماهیچههای صورت، به ویژه هنگام جویدن و صحبتکردن
-گرفتگی و درد عضلات به ویژه در شب
-عدم کنترل روده و مثانه
-احساس درد در 50 درصد بیماران
-افزایش ضربان قلب
-نوسانات فشار خون
-ایجاد لخته
-تنفس دشوار
-بروز مشکلات روانشناختی به دلیل روند سریع بیماری و علایم ناتوانکننده
این بیماری درمان خاصی ندارد ولی با استفاده از دارو میتوان علایم را کاهش داد و معمولا پس از حداکثر 12 ماه بیماری به طور کامل بهبود می یابد.
-عدم تعادل و ثبات هنگام راهرفتن
-عدم کنترل ماهیچههای صورت، به ویژه هنگام جویدن و صحبتکردن
-گرفتگی و درد عضلات به ویژه در شب
-عدم کنترل روده و مثانه
-احساس درد در 50 درصد بیماران
-افزایش ضربان قلب
-نوسانات فشار خون
-ایجاد لخته
-تنفس دشوار
-بروز مشکلات روانشناختی به دلیل روند سریع بیماری و علایم ناتوانکننده
این بیماری درمان خاصی ندارد ولی با استفاده از دارو میتوان علایم را کاهش داد و معمولا پس از حداکثر 12 ماه بیماری به طور کامل بهبود می یابد.
منبع: ایرنا