نشنال اینترست:
پنج نقطه دنیا که مستعد یک جنگ بزرگ در سال ۲۰۲۰ هستند
هم زمان با آنکه وارد سال جدید میلادی می‌شویم، سوالات و ابهامات زیادی در مورد صلح و ثبات در مناطقه مختلف دنیا وجود دارند.
رویداد۲۴ رابرت فارلی در نشنال اینترست نوشت: هم زمان با آنکه وارد سال جدید میلادی می‌شویم، سوالات و ابهامات زیادی در مورد صلح و ثبات در مناطقه مختلف دنیا وجود دارند. دونالد ترامپ در مقایسه با دولت‌های قبلی رویکرد متفاوتی را نسبت به سیاست خارجی اتخاذ کرده است. به نظر می‌رسد که سیاست خارجی یکی از موضوعات داغ انتخابات سال آینده خواهد بود. در طول ماه‌های آینده ممکن است شاهد بروز چندین بحران در نقاط مختلف دنیا باشیم که تاثیر مهمی بر روی نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
بیشتر بخوانید:
«آمریکا» به اسم دفاع از خود، عراق و سوریه را به خاک و خون می‌کشد
در ادامه پنج درگیری احتمالی در سال ۲۰۲۰ را شرح می‌دهیم:
ایران-اسرائیل
ایران و اسرائیل در طول ماه‌های گذشته در سرتاسر خاورمیانه به طور غیر مستقیم در حال جنگ با یکدیگر بوده اند. ایران از گروه‌های نیابتی ضد اسرائیل در غزه، لبنان، سوریه و نقاط دیگر حمایت می‌کند. اسرائیل نیز در طول‌های سالهای اخیر بار‌ها به نیرو‌های مرتبط با ایران در سوریه حمله کرده است. دولت اسرائیل گام‌هایی را برای تشکیل یک ائتلاف ضد ایرانی در سطح دیپلماتیک برداشت. تهران نیز سرمایه گذاری بزرگی بر روی گروه‌های شبه نظامی و دیگر عوامل غیر حکومتی در منطقه انجام داده است.
بنا براین، می‌توان برای سال آینده سناریو‌هایی را متصور شد که در آن‌ها دو طرف وارد جنگ شدید‌تر و گسترده تری شود. در صورتی که ایران غنی سازی اورانیوم در سطوح بالاتر را از سر بگیرد، ممکن است انگیزه اسرائیلی‌ها برای تشدید حملات هوایی علیه اهداف ایرانی در منطقه و همچنین مراکز هسته‌ای داخل ایران افزایش پیدا کند. چنین درگیری میتواند عواقب مهمی از جمله به خطر افتادن زنجیره تامین نفت بازار‌های دنیا را داشته باشد.
ترکیه
در طول یک سال گذشته رابطه بین ترکیه و آمریکا رو به وخامت گذاشته است. رئیس جمهور آمریکا ابتدا به دولت اردغان برای عملیات نظامی علیه نیرو‌های دموکراتیک کرد در داخل خاک سوریه چراغ سبز نشان داد. اما بعدا آنکارا را تهدید به اعمال تحریم‌های اقتصادی کرد. نباید فراموش کنیم که تعدادی از تسلیحات هسته‌ای آمریکا در یکی از پایگاه‌های نظامی در داخل ترکیه مستقر هستند. بسیاری نگرانند که جاه طلبی‌های اردوغان برای کشورش به توسعه تسلیحات هسته‌ای نیز گسترش پیدا کند.
رابطه بین آنکارا و واشنگتن در چنان وضعیت بدی قرار دارد که حتی برخی نگران آینده پیمان ناتو هستند. البته هیچ کس انتظار ندارد که اردوغان تلاشی برای توقیف تسلیحات اتمی حاضر در پایگاه نظامی آمریکا انجام دهد. اما آقای اردوغان در گذشته نشان داده است که در مورد عواقب گام‌های بعدی خود فکر نمی‌کند.
کشمیر
در طول یک دهه گذشته شکاف بین هند و پاکستان از لحاظ قابلیت‌های متعارف افزایش پیدا کرده است. پاکستان با توسعه تسلیحات هسته‌ای تلاش کرد که قدرت بازدارندگی خود در مقابل تهدیدات هند را افزایش دهد. امسال بعد از تصمیم ناراندا مودی، نخست وزیر هند برای کاهش استقلال کشمیر و تغییر سیاست‌های شهروندی در داخل هند تشدید تنش بین این دو قدرت منطقه بودیم. این اقدامات دولت هند باعث شروع نارآمی‌های گسترده در هند شد.
ادامه شورش در بین اقلیت مسلمان میتواند انگیزه پاکستان یا گروه‌های اسلام گرا در داخل این کشور برای مداخله در امور هند را افزایش دهد. برای مثال، ممکن است شاهد انجام حملات تروریستی در داخل کشمیر باشیم. در این صورت دولت ناراندا مودی چاره‌ای جز واکنش نشان دادن نخواهد داشت. چنین سناریویی میتواند دو کشور را تا آستانه یک جنگ گسترده پیش ببرد.
شبه جزیره کره
یک سال پیش همه تحلیلگران امیدوار بودند که مذاکرات بین آمریکا و کره شمالی به کاهش دائمی تنش در شبه جزیره کره منجر خواهد شد. متاسفانه مشکلات داخلی در دو کشور و شرایط منطقه مانع دست یابی به یک توافق شده است. در ماه‌های اخیر شاهد تشدید تنش بین واشنگتن و پیونگ یانگ بوده ایم. انتخابات آتی در آمریکا میتواند عواقب مهمی برای آینده روابط بین دو کشور داشته باشد.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا تصور می‌کند که دست یابی به توافق با کره شمالی میتواند شانس او برای پیروزی در انتخابات سال آینده را افزایش دهد. اما پیوینگ هیچ تمایلی برای پذیرش شروط ارائه شده ندارد. اخیرا کره شمالی قول داده بود که هم زمان با کریسمس هدیه‌ای را به آمریکا بدهد. بسیاری نگران بودند که پیوینگ یانگ به دنبال یک آزمایش بالستیک یا هسته‌ای جدید است. در صورتی که کره شمالی تصمیم بگیرد که در ماه‌های آینده دست به آزمایش‌های هسته‌ای بزند، این احتمال وجود دارد که دولت ترامپ به گزینه نظامی روی آورد.
دریای چین جنوبی
رابطه بین چین و آمریکا نیز در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد. در صورت تحقق یک توافق تجارت آزاد می‌توانیم شاهد کاهش تنش بین دو طرف باشیم. اما هنوز سوالات و موانع زیادی در مورد چنین توافقی وجود دارد. مشکلات اقتصادی محدودیت‌هایی در مقابل پروژه‌های جدید نیروی دریایی چین ایجاد کرد. وزارت دفاع آمریکا نیز با محدودیت‌های بودجه روبرو شده است. هم زمان، پکن در حال تلاش برای گسترش همکاری‌های اقتصادی و نظامی خود با روسیه است.
در شرایط کنونی بعید به نظر می‌رسد که پکن یا واشنگتن تمایلی برای درگیری نظامی داشته باشند. اما یکی از وعده‌های انتخاباتی مهم آقای ترامپ مقابله با جاه طلبی‌های پکن بود. به همین خاطر شاید در سال آینده او به دنبال تشدید تنش با چینی‌ها باشد. ژی جین پینگ، رهبر چین نیز با مشکلات و ناآرامی در بخش‌هایی از کشور روبرو شده است. تشدید تنش‌های دیپلماتیک و اقتصادی بین این دو قدرت بزرگ دنیا میتواند احتمال تقابل نظامی در نواحی همچون دریای چین جنوبی را افزایش دهد.
چه آینده‌ای برای سال ۲۰۲۰ قابل تصور است؟
احتمال بروز جنگ تمام عیار در سال آینده پایین خواهد بود. بیشتر کشور‌های دنیا منتظر مشخص شدن نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و جهت گیری سیاست خارجی واشنگتن در چهار سال آینده هستند. با وجود این، دولت‌های پاکستان، هند، چین، اسرائیل و ایران میتوانند بر اساس منافع ملی خود دست به اقداماتی بزنند که زمینه ایجاد درگیری نظامی را ایجاد کند.
در ادامه پنج درگیری احتمالی در سال ۲۰۲۰ را شرح می‌دهیم:
ایران-اسرائیل
ایران و اسرائیل در طول ماه‌های گذشته در سرتاسر خاورمیانه به طور غیر مستقیم در حال جنگ با یکدیگر بوده اند. ایران از گروه‌های نیابتی ضد اسرائیل در غزه، لبنان، سوریه و نقاط دیگر حمایت می‌کند. اسرائیل نیز در طول‌های سالهای اخیر بار‌ها به نیرو‌های مرتبط با ایران در سوریه حمله کرده است. دولت اسرائیل گام‌هایی را برای تشکیل یک ائتلاف ضد ایرانی در سطح دیپلماتیک برداشت. تهران نیز سرمایه گذاری بزرگی بر روی گروه‌های شبه نظامی و دیگر عوامل غیر حکومتی در منطقه انجام داده است.
بنا براین، می‌توان برای سال آینده سناریو‌هایی را متصور شد که در آن‌ها دو طرف وارد جنگ شدید‌تر و گسترده تری شود. در صورتی که ایران غنی سازی اورانیوم در سطوح بالاتر را از سر بگیرد، ممکن است انگیزه اسرائیلی‌ها برای تشدید حملات هوایی علیه اهداف ایرانی در منطقه و همچنین مراکز هسته‌ای داخل ایران افزایش پیدا کند. چنین درگیری میتواند عواقب مهمی از جمله به خطر افتادن زنجیره تامین نفت بازار‌های دنیا را داشته باشد.
ترکیه
در طول یک سال گذشته رابطه بین ترکیه و آمریکا رو به وخامت گذاشته است. رئیس جمهور آمریکا ابتدا به دولت اردغان برای عملیات نظامی علیه نیرو‌های دموکراتیک کرد در داخل خاک سوریه چراغ سبز نشان داد. اما بعدا آنکارا را تهدید به اعمال تحریم‌های اقتصادی کرد. نباید فراموش کنیم که تعدادی از تسلیحات هسته‌ای آمریکا در یکی از پایگاه‌های نظامی در داخل ترکیه مستقر هستند. بسیاری نگرانند که جاه طلبی‌های اردوغان برای کشورش به توسعه تسلیحات هسته‌ای نیز گسترش پیدا کند.
رابطه بین آنکارا و واشنگتن در چنان وضعیت بدی قرار دارد که حتی برخی نگران آینده پیمان ناتو هستند. البته هیچ کس انتظار ندارد که اردوغان تلاشی برای توقیف تسلیحات اتمی حاضر در پایگاه نظامی آمریکا انجام دهد. اما آقای اردوغان در گذشته نشان داده است که در مورد عواقب گام‌های بعدی خود فکر نمی‌کند.
کشمیر
در طول یک دهه گذشته شکاف بین هند و پاکستان از لحاظ قابلیت‌های متعارف افزایش پیدا کرده است. پاکستان با توسعه تسلیحات هسته‌ای تلاش کرد که قدرت بازدارندگی خود در مقابل تهدیدات هند را افزایش دهد. امسال بعد از تصمیم ناراندا مودی، نخست وزیر هند برای کاهش استقلال کشمیر و تغییر سیاست‌های شهروندی در داخل هند تشدید تنش بین این دو قدرت منطقه بودیم. این اقدامات دولت هند باعث شروع نارآمی‌های گسترده در هند شد.
ادامه شورش در بین اقلیت مسلمان میتواند انگیزه پاکستان یا گروه‌های اسلام گرا در داخل این کشور برای مداخله در امور هند را افزایش دهد. برای مثال، ممکن است شاهد انجام حملات تروریستی در داخل کشمیر باشیم. در این صورت دولت ناراندا مودی چاره‌ای جز واکنش نشان دادن نخواهد داشت. چنین سناریویی میتواند دو کشور را تا آستانه یک جنگ گسترده پیش ببرد.
شبه جزیره کره
یک سال پیش همه تحلیلگران امیدوار بودند که مذاکرات بین آمریکا و کره شمالی به کاهش دائمی تنش در شبه جزیره کره منجر خواهد شد. متاسفانه مشکلات داخلی در دو کشور و شرایط منطقه مانع دست یابی به یک توافق شده است. در ماه‌های اخیر شاهد تشدید تنش بین واشنگتن و پیونگ یانگ بوده ایم. انتخابات آتی در آمریکا میتواند عواقب مهمی برای آینده روابط بین دو کشور داشته باشد.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا تصور می‌کند که دست یابی به توافق با کره شمالی میتواند شانس او برای پیروزی در انتخابات سال آینده را افزایش دهد. اما پیوینگ هیچ تمایلی برای پذیرش شروط ارائه شده ندارد. اخیرا کره شمالی قول داده بود که هم زمان با کریسمس هدیه‌ای را به آمریکا بدهد. بسیاری نگران بودند که پیوینگ یانگ به دنبال یک آزمایش بالستیک یا هسته‌ای جدید است. در صورتی که کره شمالی تصمیم بگیرد که در ماه‌های آینده دست به آزمایش‌های هسته‌ای بزند، این احتمال وجود دارد که دولت ترامپ به گزینه نظامی روی آورد.
دریای چین جنوبی
رابطه بین چین و آمریکا نیز در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد. در صورت تحقق یک توافق تجارت آزاد می‌توانیم شاهد کاهش تنش بین دو طرف باشیم. اما هنوز سوالات و موانع زیادی در مورد چنین توافقی وجود دارد. مشکلات اقتصادی محدودیت‌هایی در مقابل پروژه‌های جدید نیروی دریایی چین ایجاد کرد. وزارت دفاع آمریکا نیز با محدودیت‌های بودجه روبرو شده است. هم زمان، پکن در حال تلاش برای گسترش همکاری‌های اقتصادی و نظامی خود با روسیه است.
در شرایط کنونی بعید به نظر می‌رسد که پکن یا واشنگتن تمایلی برای درگیری نظامی داشته باشند. اما یکی از وعده‌های انتخاباتی مهم آقای ترامپ مقابله با جاه طلبی‌های پکن بود. به همین خاطر شاید در سال آینده او به دنبال تشدید تنش با چینی‌ها باشد. ژی جین پینگ، رهبر چین نیز با مشکلات و ناآرامی در بخش‌هایی از کشور روبرو شده است. تشدید تنش‌های دیپلماتیک و اقتصادی بین این دو قدرت بزرگ دنیا میتواند احتمال تقابل نظامی در نواحی همچون دریای چین جنوبی را افزایش دهد.
چه آینده‌ای برای سال ۲۰۲۰ قابل تصور است؟
احتمال بروز جنگ تمام عیار در سال آینده پایین خواهد بود. بیشتر کشور‌های دنیا منتظر مشخص شدن نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و جهت گیری سیاست خارجی واشنگتن در چهار سال آینده هستند. با وجود این، دولت‌های پاکستان، هند، چین، اسرائیل و ایران میتوانند بر اساس منافع ملی خود دست به اقداماتی بزنند که زمینه ایجاد درگیری نظامی را ایجاد کند.
منبع: انتخاب
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
