گزارش رویداد۲۴ به بهانه حمله مسلحانه در اورلاندو
نزاع‌های سیاسی در آمریکا جان شهروندان را می‌گیرد
طی سالهای اخیر، موضوعاتی مبنی بر بروز حملات مسلحانه در آمریکا و کشته شدن دسته‌جمعی شماری از مردم، در زمره اخبار معمول رسانه‌های جهان قرار گرفته است.
رویداد۲۴ ، شهربانو جمعه‌پور- طی سالهای اخیر، موضوعاتی مبنی بر بروز حملات مسلحانه در آمریکا و کشته شدن دسته‌جمعی شماری از مردم، در زمره اخبار معمول رسانه‌های جهان قرار گرفته است.
آخرین نمونه از این نوع کشتارها، روز یکشنبه در یک باشگاه شبانه در شهر اورلاندوی ایالت فلوریدای آمریکا، رخ داد که به کشته شدن 50 نفر و زخمی شدن 53 تن دیگر منجر شد.
در سالهای گذشته، بروز این حملات در مدارس، دانشگاه‌ها و اماکن عمومی دیگر نگرانی و وحشت شدید شهروندان آمریکایی را به دنبال داشته و گمانه‌زنی‌های متفاوتی را درباره علت بروز آنها مطرح شده است.
برخی رسانه‌های آمریکایی مدعی ارتباط فرد مظنون در تیراندازی شنبه شب اورلاندو با گروه داعش شده‌اند، امّا؛ این موضوع از سوی مقامات آمریکا مورد تأیید قرار نگرفته است.
در این ارتباط، باراک اوباما، تصریح کرده است: هنوز انگیزه قاتل و ارتباط احتمالی او با گروه‌های تروریستی مشخص نیست و در مراحل اولیه تحقیقات قرار داریم، امّا؛ مطمئن هستیم که این اقدام یک حمله تروریستی بوده است.
در صورتیکه، مرتبط بودن فرد مظنون با گروه داعش صحت داشته باشد، می‌توان اینگونه تحلیل کرد که حملات تروریستی در کشورهای اروپایی و آمریکا، نتیجه منطقی اقدامات این کشورها در خاورمیانه است.
به این معنا که، حملات تروریستی در کشورهای اروپایی و آمریکا نتیجه منطقی گسترش تروریسم در خاورمیانه توسط این کشورها است.
در این باره می‌توان گفت که تا ابد، گستره فعالیت تروریسم در خاورمیانه باقی نمی‌ماند و در نهایت این پدیده دامنگیر کشورهای ایجادکننده آن نیز خواهد شد.
با این حال بروز حمله اخیر در آمریکا، موضوع مهم آزادی حمل سلاح در این کشور و منازعه میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها درباره این مسئله، دوباره مطرح شده است.
در همین ارتباط، باراک اوباما، به عنوان نماینده دموکرات‌ها در آمریکا که خواستار محدودیت بیشتر آزادی استفاده از سلاح در ایالات متحده هستند، تصریح کرده است که تیراندازی اورلاندو نتیجه سهولت دسترسی به سلاح است.
از سویی دیگر، برخی نمایندگان جمهوری‌خواه آمریکا این اقدام را به بروز تروریسم افراطی در این کشور ربط داده و خواستار ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا شده‌اند.
به نظر می‌رسد، در بحبوحه کشتار و ناآرامی در آمریکا، گروه‌های سیاسی مختلفه در صدد بهره‌برداری از شرایط به نفع خودشان هستند.
به طوریکه، جمهوری‌خواهان در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری تلاش می‌کنند که از این حادثه به عنوان مستمسکی برای کاهش محبوبیت اوباما استفاده کنند.
مهم اینکه؛ همواره پس از بروز حملات مسلحانه در آمریکا که اغلب به کشته شدن تعداد زیادی از شهروندان آمریکایی منجر می‌شود، مقامات این کشور وعده‌هایی را درباره محدودیت استفاده از سلاح در این کشور مطرح می‌کنند، امّا؛ این وعده‌ها، تا کنون، جنبه عملی به خود نگرفته است.
به ویژه اینکه، امنیت شهروندان آمریکایی در پیچ و تاب منازعات جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها گیر کرده است.
تخمین زده می‌شود که در آمریکا بیش از 200 میلیون قبضه اسلحه شخصی وجود دارد و سالانه صدها نفر با سلاح گرم در این کشور کشته می‌شوند،
امّا؛ تا کنون، این آمارها دلیل کافی برای پایان دادن به نزاع‌های سیاسی در آمریکا و چاره‌جویی در این باره نبوده است.
تحلیلی منطقی درباره دلایل عدم ممنوعیت استفاده از سلاح در آمریکا وجود دارد و آن لابی‌های قدرتمند شرکت‌های اسلحه‌سازی در ایالات متحده است.
به عقیده برخی، سود سرشاری که شرکت‌های اسلحه‌سازی از فروش اسلحه در آمریکا به دست می‌آورند، دلیل اصلی تصویب نشدن قوانین درباره محدودیت استفاده از سلاح در این کشور است.
حملات تروریستی در آمریکا، چه بر اثر سهولت دسترسی به سلاح و چه بر اثر روابط مهاجمان با گروه‌های تروریستی خاورمیانه رخ داده باشد، نشانگر یک موضوع اساسی است و آن سیاست‌های غلط دولت آمریکا است.
اینکه ایالات متحده طی دهه‌های گذشته به گسترش تروریسم در خاورمیانه مبادرت کرده است یک اشتباه استراتژیک از سوی دولتمردان این کشور محسوب می‌شود. همچنین، قربانی کردن امنیت شهروندان آمریکا، به منظور حفظ سود سرشار شرکت‌های اسلحه‌سازی نیز یک اشتباه سیاستگذاری در ایالات متحده است.
به این ترتیب باید دید تا چه زمانی منازعات سیاسی در آمریکا و منافع برخی سرمایه‌داران در این کشور بر امنیت شهروندان اولویت خواهد داشت.
بروز حملات تروریستی در آمریکا این سوال اساسی را به وجود می‌آورد که چگونه کشوری که توانایی مدیریت منازعه میان دو حزب سیاسی را در زمینه محدودیت دسترسی به سلاح ندارد، ادعای رهبری بر جهان را مطرح می‌کند.
همچنین، چگونه کشوری که نمی‌تواند امنیت شهروندان خود را تأمین کند، ادعای تأمین امنیت برای مردم کشورهای دیگر را دارد.
