در کمیسیون زنان سازمان ملل سخنرانی کردم اما نمایندگی ایران حتی صدایم را ضبط نکرد/ حذف ایران از کمیسیون برایشان اهمیتی ندارد!
رویداد۲۴ زینب غبیشاوی: چندی قبل کاملا هریس معاول اول رئیس جمهوری آمریکا اعلام کرد که ایالات متحده برای حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل تلاش می‌کند. این اتفاق در راستای اعتراضات ایران در پی مرگ مهسا امینی صورت گرفته است.
کمیسیون مقام زن ملل متحد از کمیسیون‌هایی زیر مجموعه سازمان ملل متحد است که از سال ۱۹۴۶ میلادی با هدف برابری جنسیتی و کمک به پیشرفت زنان و بهبود وضعیت آنها تشکیل شده است. این کمیسیون هر سال یک نشست ۱۰ روزه در مقر اصلی سازمان ملل در نیویورک برگزار می‌کند و در آن نشست برای بررسی پیشرفت برابری جنسیتی، تعیین چالش‌ها، وضع استانداردهای جهانی و فرمول‌بندی سیاست‌هایی برای ترویج برابری جنسیتی و پیشرفت زنان در سطح جهان، به بحث و بررسی و تبادل نظر می‌پردازند. پروانه سلحشوری نماینده سابق مجلس که در این کمیسیون شرکت کرده، در گفت‌وگویی با رویداد۲۴ از تجربیات خودش درباره کارکرد و نقش آن گفته است.
سلحشوری می‌گوید: کمیسیون زنان سازمان ملل کمیسیونی برای ارتقای وضعیت و توانمندسازی زنان در کشور‌های مختلف است. کشور‌های مختلف گرد هم می‌آیند تا راهکار‌هایی را ارائه دهند یا اینکه بگویند چه پیشرفت و بهبود‌هایی در حوزه زنان در کشورهایشان ایجاد شده یا چه معضلاتی را حل کرده‌اند.
ایران اصلا در کمیسیون مقام زن سازمان ملل فعال نیست
او درباره مباحثی مطرح‌شده برای حذف ایران از کمیسیون زنان می‌گوید: اینکه گفته می‌شود می‌خواهند ایران را از این کمیسیون حذف کنند، خیلی عجیب است زیرا ما در این کمیسیون اصلا کشور فعالی نیستیم. زمانی که من آنجا رفتم، دیدم که کشور‌هایی که حضور دارند چقدر سمینار و برنامه‌های متنوعی را برگزار می‌کنند، اما ما فقط یک سفر می‌رویم و حداکثر یک یا دو نطق می‌کنیم.
بیشتر بخوانید: در جلسه غیررسمی شورای امنیت درباره اعتراضات ایران چه گذشت؟
در کمیسیون زنان سازمان ملل سه نطق کردم اما نمایندگی ایران حتی صدای مرا ضبط نکرد
سلحشوری می‌گوید: سالی که من به کمیسیون رفتم، سه نطق داشتم که صحبت‌های خوبی بود و با استقبال نمایندگان سایر کشور‌ها مواجه شد اما شاید باورتان نشود نمایندگی ایران حتی نطق مرا ضبط نکرد و در ایران هم سخنان مرا انعکاس ندادند و حتی یک عکس هم نگرفتند؛ یعنی نه انعکاس خبری نه استفاده‌ای. آن یک هفته‌ای که ما آنجا بودیم، عملا کار خاصی نمی‌کردیم و دستمان هم بسته بود. خب چه می‌گفتیم؟ چه کاری برای زنان کرده بودیم که آنجا مطرح کنیم؟ تنها کاری که آن زمان انجام داده بودیم، برنامه ششم توسعه بود که همراه با خانم مولاوردی که بحث توسعه و عدالت جنسیتی را تهیه کرده بودند، مطرح کردیم. بنابراین حضور ما جنبه نمادین داشت لذا اگر ایران را از آنجا حذف کنند، اتفاق چندان خاصی رخ نخواهد داد و اتفاقا یک خرج رفت و آمد هم از روی دوش مسئولان برداشته می‌شود. اصلا در این مدت دیدید که دولت و معاون امور زنان یعنی خانم خزعلی واکنشی در این‌باره داشته باشند؟ معلوم است که برایشان ذره‌ای اهمیت ندارد. ضمن اینکه بسیاری از مسئولان هم اساسا دوست ندارند زنان در هیچ‌کجا حضور نداشته باشد و از خدایشان است زنان ایرانی جایی نروند و شرایط دیگر زنان را نبینند.
سلحشوری می‌گوید: اگرچه موضوع کمیسیون زنان برای برخی سیاستگذاران داخلی اهمیتی نداشت اما واقعیت این است که تبعات این حذف در خارج از کشور می‌تواند برای‌مان سنگین باشد، چراکه در دیدگاه آنها این معنا را می‌رساند که یک کشوری را به این دلیل که جایگاه زن را محترم نشمارده ، از کمیسیون حذف کرده‌اند!
نماینده سابق مجلس گفت: دفعه اول که رفتم، اصلا جزئیات را نمی‌دانستم و مدام با خودم می‌گفتم ای کاش از قبل خودمان را آماده می‌کردیم. اما نه از قبل به من گفته بودند آنجا چه خبر است و چه کارکردی دارد. کلا به طور اتفاقی تصمیم بر این شد که من هم همراه هیات باشم.
او می‌گوید: این نکته را هم باید ببینیم که بالاخره درست است زنان در ایران از قوانین تبعیض‌آمیز زیادی رنج می‌برند، اما در همین شرایط سخت، زنان بزرگی تربیت کردیم. بیش از ۵۰ درصد دانشجویان زن هستند. خب این‌ها را که می‌شد مطرح کرد یا به صورت بروشور، فیلم و ... ارائه کرد. می‌توانستیم زنان مطرح ورزشکار، زنان پزشک مطرح و سایر زنان موفق کشورمان را معرفی کنیم تا فقط از زنان ایران یک چهره ضعیف نشان داده نشود اما مسئله این است که ایران از آن فرصتی که دارد اصلا به خوبی استفاده نمی‌کند.
وقتیکه مقام و برابری زن احترامي ندارد. در کمیسیون بودن یا نه، فرقي نداره. 
