ضرورت مديريت فضاي پسابرجام
جاويد قرباناوغلي، مديركل اسبق وزارت امور خارجه در روزنامه اعتماد نوشت: ١- امريكا در بحبوحه كارزارهاي انتخاباتي است. در اين كشور نيز مانند همه كشورهاي جهان دوران انتخابات ميدان شعارهاي تند، گزافهگوييهاي عوامپسند و در يك كلام، استفاده از هر وسيله براي از ميدان بيرون كردن رقيب است. همانطور كه همه شاهد هستيم در مبارزات انتخاباتي امريكا، ايران جايگاه ويژهاي را اختصاص داده و كمتر كانديدايي است كه در سخنان خود اشارهاي به موضوع ايران و توافق هستهاي ايران با كشورهاي ١+٥ نداشته باشد. طرفه آنكه در عرصه سياست خارجي نيز موضوع برجام كه يك سوي آن مربوط به ايران است، يكي از مهمترين موضوعات مورد بحث در ميان كانديداهاي دو حزب جمهوريخواه و دموكرات امريكاست.
٢- در ايران هم پس از گذر از يك دوره آرامش پس از تصويب برجام در مجلس شوراي اسلامي، شوربختانه بار ديگر، توافق هستهاي ايران با ١+٥ به موضوعي براي تسويه حسابهاي سياسي تبديل شده و تا جايي پيش رفته است كه سخنان بيمبناي يك ديپلمات امريكايي يا يك كشور ديگر غربي، مقاله يك روزنامهنگار يكي از كشورهاي طرف ايران به عنوان سندي در مهمترين رسانههاي يك كشور براي شكست برجام و اثبات عدم تعهد طرف مقابل در اجراي برجام ميشود، در حالي كه سخنان زمامداران اصلي امريكا اگر برخلاف آن نوشته يا گزافهگوييهاي آن سياستمدار نباشد، مويد آن هم نيست
٣- بايد بپذيريم كه اكنون برجام يك سند مهم بينالمللي است. بر اساس اين سند، تعهداتي به دوش ما و همچنين به دوش طرفهاي مقابل ما گذاشته شده است. ارزيابي اينكه ما چه داريم و چه گرفتيم، موضوعي مربوط به گذشته است. سوال امروز اين است كه چگونه ميتوانيم اين سند مهم بينالمللي را به بهترين وجه كه متضمن جميع منافع كشور باشد، حفظ كنيم. مذاكرات ٢٢ ماهه منتهي به برجام نمايانگر اين واقعيت است كه حصول توافق هستهاي يك خواست و نياز دو طرفه بود. اتفاقا كليد حصول اين توافق نيز در اراده دو طرف براي برونرفت از بحران هستهاي بود كه بيش از يك دهه جهان و ايران را درگير آن كرده بود. در اين دوره ٢٢ ماهه، دو طرف از برخي خواستههاي خود، به حق يا ناحق كوتاه آمدند. اين از طبيعت مذاكرات ديپلماتيك و توافقات مهم است كه در غير اين صورت مذاكره تبديل به جدال و جدال تبديل به جنگ خواهد شد. هدف طرفين، پرهيز از ورود به مرحله جنگ بود و بر اين باور هستيم كه اين بزرگترين دستاورد ايران در فضاي بسيار تندي بود كه طي چند سال گذشته عليه ايران ايجاد شده بود.
٤- مشكل اصلي اجرايي شدن برجام فضاي تندي است كه ميان ايران و امريكا در جريان است. ما پس از يك دوره نسبتا طولاني، انزواي سياسي و بينالمللي و تحريمهاي فلجكننده كه مشكلات عديدهاي را براي زندگي و معيشت مردم به بار آورد و همچنين مانع از تعامل سازنده ايران با جهان در عرصه سياست خارجي خود شد، وارد فاز جديدي شدهايم كه توافق برجام نقطه آغاز آن است. در اين مرحله دنيا از منظر ديگري به ايران نگاه ميكند. رفت و آمدهاي سياسي در بالاترين سطوح و هجوم شركتهاي كشورهاي مطرح جهان براي ورود به بازار ايران از نتايج اوليه توافق برجام بود كه متاسفانه در فضاي تند سياسي كه چند صباحي است آغاز شده، در حال كم فروغ شدن است. در حالي كه برجام مانند طفلي است كه در يكي، دو سال نيازمند مراقبتهاي جدي است. به طور طبيعي، هيچ يك از آحاد كشورمان خواستار ضعف و سستي كشورش در جهان نيست. همه ما ايراني قدرتمند و مطرح در صحنه بينالمللي خواستاريم. به طور طبيعي، افزايش قدرت نظامي از حقوق غيرقابل انكار هر كشوري است و بايد دانست كه قدرت موشكي و توان نظامي يكي از بازوها و اهرمهاي قدرت در عرصه جهاني است. در كنار اين مولفه، قدرت اقتصادي، برخورداري مردم از يك زندگي شرافتمندانه و لايق شأن و منزلت ايراني لازمه اداره كشور است كه در صورت كمتوجهي به آن عملا كشور مهمترين سرمايه حمايتي خود را از دست خواهد داد. ميتوان قدرت نظامي را روزآمد كرد ولي از تندتر شدن فضاي سياسي و تبليغاتي نيز پرهيز كرد. بايد به گونهاي عمل كنيم كه اگر آنها از ما درباره فعاليتهاي نظامي سوال كردند، به بياني ساده بگوييم حق طبيعي هر كشوري است كه آمادگي داشته باشد.