لایههای عجیب از زندگی نابغه قرن / روایت مهران رنجبر از نمایش "استیو جابز"
مهران رنجبر گفت: زمانیکه استیو جابز در حال مردن است تنها یک ثانیه چشم خود را باز میکند که 75 دقیقه مدت زمان این نمایش روایت مالیخولیا، خواب و کابوس اودر آن یک ثانیه است.
مهران رنجبر در گفتوگو با هنرآنلاین درباره روند شکلگیری نمایشنامه "استیو جابز" گفت: چند سالی است که کار بر روی پرتره انسانها و زیست انسانی برایم اهمیت بسیاری یافته است بنابراین سال گذشته شروع به مطالعه زندگینامه استیو جابز به قلم والتر ایزاکسون کردم. مطالعه زندگینامه استیو جابز از آنجا که این شخصیت نابغه قرن است و مرگ عجیبی داشته است، بهترین اتفاق بود تا نظریات خودم را درباره زیست انسانی با آن درآمیخته و این نمایشنامه را بنویسم.
او ضمن اشاره به اینکه این نمایشنامه ده کاراکتر دارد، درباره فضای اجرای این اثر خاطرنشان کرد: پس از پایان نگارش، به این نتیجه رسیدم که باید 9 کاراکتر این متن را یک نفر بازی کند و این اثر تنها نیاز به دو بازیگر دارد. این نمایش فضایی اکسپرسیونیسم و گروتسک دارد. زمانیکه استیو در حال مردن است تنها یک ثانیه چشم خود را باز میکند که 75 دقیقه مدت زمان این نمایش روایت مالیخولیا، خواب و کابوس استیو جابز در آن یک ثانیه است. بر این اساس به نظرم امکان آن که این نمایش را به سبک رئال، سورئال یا کمدی اجرا شود، وجود نداشت و باید این کابوسها در چارچوب گروتسک و اکسپرسیونیسم نمایش داده میشد.
رنجبر با بیان اینکه فرزین محدث 9 کاراکتر نمایش را درونی و روانشناسانه ایفا میکند، درباره دراماتورژی صورت گرفته بر این نمایش عنوان کرد: متاسفانه در ایران به دراماتورژی آثار توجه و دقت چندانی نمیشود. نویسنده نیاز به یک چشم بزرگتر دارد که این چشم بزرگ دراماتورژ است. دراماتورژ متن را بازنویسی نمیکند بلکه اشتباهات صحنه به صحنه نمایش را گرفته و درباره نور، بازیها، صحنه، لباس، ریتم و تمپو و حتی اقلام تبلیغاتی نظر میدهد.
این بازیگر و کارگردان درباره طراحی صحنه نمایش اظهار کرد: طراحی صحنه این نمایش براساس نورپردازی است و این اتفاق به دو دلیل افتاده است؛ اول اینکه استفاده از دکور و حجم با توجه به فضای کابوسگونه و خواب در این اثر معنایی ندارد و دوم اینکه قصد داریم این نمایش را در خارج از ایران نیز اجرا کنیم و طراحی به وسیله نور، کمتر ما را دچار مشکل خواهد کرد.
او درباره فضای موسیقی نمایش "استیو جابز" ضمن اشاره به اینکه سازهای اصلی این اثر ویلون و پیانو است، گفت: از آنجا این اثر در خارج از کشور اجرا خواهد شد، باید موسیقی اورجینال برایش ساخته میشد چرا که در صورت استفاده از دیگر موسیقیها، در اجراهای بینالمللی باید حق کپی رایت پرداخت کنیم. بنابراین برای تمام صحنههای نمایش "استیو جابز" موسیقی ساخته شده است و این نمایش حدود 10- 11 قطعه موسیقی دارد. دو آهنگساز این نمایش پرفورمر هستند و در صحنه نیز بازی دارند. موسیقی نمایش در فضای غمگینی نواخته میشود.
مهران رنجبر در پایان تصریح کرد: من ادعای آن را ندارم که نمایش "استیو جابز" اندیشمند است اما این نمایش کمی به مخاطب تلنگر میزند و او را با مباحث فلسفلی که استیو جابز در اواخر عمرش داشته به فکر وا میدارد. امیدوارم تماشاگران عام و خاص به تماشای این نمایش بنشینند و در جایی دچار این تلنگر شوند و ببینند که کجای این هستی قرار دارند. نمایش "استیو جابز" بیوگرافی این شخصیت نیست چرا که همه با آن آشنا هستند. این نمایش لایههای عجیبی از کاراکتر استیو جابز است.
دیگر عوامل نمایش "استیو جابز" عبارتند از: مجری طرح: نورالدین حیدرى ماهر، مدیرتولید: امیرسپهر تقىلو، دستیار کارگردان و برنامهریز: آرش فصیح، طراح لباس: مقدى شامیریان، طراح نور: مرتضى حقیقت بیان، طراح گریم: نیلوفر مرسل، آهنگساز و پرفورمر: عرفان فرشى زاده، نوازنده و پرفورمر: فرشاد دهنوى، طراح گرافیک: طناز پروان (ژین استودیو)، عکاس: فرهاد جاوید، مدیر تبلیغات: امیر قالیچى (تئاتربازها)، ساخت تیزر: محمدصادق زرجویان، مدیر روابط عمومی:آیدا اورنگ، مدیر روابط بینالملل:علیرضا طاهرى، دستیار نور: امیر نباتى، گروه کارگردانی: گلناز وثوق احمدی و غزاله مهربان یکنا، مدیر صحنه: فهیمه نیک خواه، دستیار صحنه: سام صبا و سرمایه گذار: سازمان سینمایی داریوش و با مشارکت عمارت نوفل لوشاتو.
علاقمندان میتوانند بلیت این نمایش را از سایت تیوال تهیه کنند.
منبع: هنرآنلاین
خبر های مرتبط