بررسی سناریو‌های متعدد در آمریکا/ از ریاست جمهوری موقت نانسی پلوسی تا تعیین برنده انتخابات با نظر مایک پنس

رویداد۲۴ آمریکایی‌ها برای رای دادن به مراکز رای گیری می‌روند. این روز همچنین زمانی است که می‌توان در اکثر ایالت‌ها آراء پستی را شمارش کرد. هنگامی که تعداد آراء شمارش شده بالا رفت، نتایج به تدریج منتشر می‌شود.

سازمان‌هایی مانند آسوشیتدپرس اغلب بر اساس تجزیه و تحلیل آراء شمارش شده و اختلاف بین نامزدها، برنده را پیش بینی می‌کنند.

---

بیشتر بخوانید: بایدن نامزد محبوب اکثریت یهودیان آمریکا

---

این اتفاق معمولاً در ساعات اولیه صبح روز بعد رخ می‌دهد. یک پذیرش شکست عمومی (Concession) برای مردم آمریکا روشن می‌کند که چه کسی برنده شده است. پس از آشکار شدن کامل نتیجه انتخابات، نامزد شکست خورده در انتخابات در یک سخنرانی همگانی با پذیرش شکست خود راه را برای نامزد پیروز باز می‌گذارد. این می‌تواند همه چیز را پس از این رسمی کند.

حتی اگر مشخص شود چه کسی پیروز انتخابات است باز هم مقامات محلی در روز‌های پس از انتخابات شمارش آرا را به پایان رسانده و نتایج خود را برای مقامات ایالتی ارسال می‌کنند. مقامامات ایالتی نیز پس از تایید نتایج، آن‌ها را برای مقامات فدرال می‌فرستند.

ایالت‌ها باید هرگونه اختلاف انتخاباتی را حل و فصل کنند و تا این تاریخ که به عنوان "مهلت اقدامات رافع مسئولیت Safe Harbor Deadline) " شناخته می‌شود، یک برنده داشته باشند، در غیر این صورت، قانون فدرال می‌گوید کنگره می‌تواند از قبول آراء الکترال آن ایالت خودداری کند.

ایالت‌ها "نمایندگان" خود را برای رای دادن در مجمع برگزینندگان (الکترال کالج) انتخاب می‌کنند. وقتی آمریکایی‌ها رأی می‌دهند مستقیماً به رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور رای نمی‌دهند. بلکه آن‌ها به "برگزینندگان (Electors) " ایالت خود رای می‌دهند.

به عنوان مثال، اگر جو بایدن امسال در ایالت میشیگان برنده شود، ۱۶ انتخاب کننده (الکترال) تخصیص یافته این ایالت، دموکرات خواهند بود. آن‌ها نمایندگان ایالت در جلسه الکترال کالج در ۱۴ دسامبر هستند، جایی که انتخاب کنندگان در مرکز ایالت مربوطه خود برای انتخاب رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور دیدار می‌کنند.

قانون اساسی می‌گوید در ۲۰ ژانویه دوره ریاست جمهوری تمام شده و رئیس جمهور جدید تحلیف می‌شود. البته اگر ۲۰ ژانویه یک شنبه باشد، رئیس جمهور منتخب در آن روز به صورت خصوصی سوگند می‌خورد، اما روز بعد در ۲۱ ژانویه در یک مراسم عمومی دوباره مراسم تحلیف اجرا خواهد شد.

هفته‌ها قبل از روز انتخابات- ترامپ در صحت رای گیری پستی تشکیک می‌کند

در اوایل ماه اکتبر، ۶.۶ میلیون آمریکایی رای داده بودند که دلیل اصلی آن افزایش رای گیری از طریق پست است. ترامپ گفته است که در رای گیری از طریق پست علیه او تقلب می‌شود و متحدان وی به تشکیک در این شیوه انتخابات دامن زده اند.

بر اساس تحقیقات محققان انتخاباتی مثل ادوارد فولی و چارلز استوارت، دموکرات‌ها بیشتر تمایل به رای گیری از طریق پست دارند. این بدان معناست که دمکرات‌ها با شمارش آراء پستی، رای بیشتری به دست می‌آورند، اما همچنین ممکن است به این معنی باشد که آن‌ها در رای گیری حضوری که در روز انتخابات اتفاق می‌افتد رای دهندگان کمتری دارند.

دونالد ترامپ حامیان خود را تشویق کرده است "به پای صندوق‌های رأی بروند و بسیار دقیق تماشا کنند" و جمهوری خواهان نیز فعالانه ناظران انتخابات را استخدام می‌کنند که می‌تواند چالش برانگیز باشد. گروه‌های شبه نظامی مسلح ممکن است برای محافظت از انتخابات در مکان‌های رأی گیری حاضر شوند.

جمهوری خواهان مدت‌ها از بازرسی انتخابات منع شده بودند، زیرا آن‌ها از این روش برای ترساندن رای دهندگان استفاده می‌کردند، اما دو سال پیش یک قاضی این محدودیت را لغو کرد.

علاوه بر این، جمهوری خواهان می‌توانند تعداد غیرمعمولی پرونده‌های قضایی را تشکیل دهند تا تلاش کنند شمارش آراء را متوقف کنند یا آراء را به چالش بکشند.

حتی اگر رسانه‌ها جو بایدن را برنده انتخابات معرفی کنند، ترامپ ممکن است از پذیرفتن امتناع ورزد. وی در ماه اوت گفت: "تن‌ها در صورت تقلب، ما پیروزی در این انتخابات را از دست خواهیم داد. "

سرویس پستی ایالات متحده ممکن است در تحویل برگه‌های رای تأخیر داشته باشد. پیش از این تأخیر‌های پستی باعث شد ده‌ها هزار رای در انتخابات مقدماتی پنسیلوانیا دیرتر از موعد اخذ و شمارش شود.

متحد ترامپ، لوئیس دی جوی به عنوان مدیر پست منصوب شد و وی تغییراتی را اعمال کرد که سرعت تحویل را کاهش می‌داد. او این تغییرات را مجددا معکوس کرد، اما سرعت ارسال و دریافت پست هنوز به حالت سابق برنگشته است.

هر ایالت قوانینی در مورد زمان لازم برای علامت گذاری تعرفه‌ها یا دریافت آراء پستی دارد. علاوه بر این، آراء باید معیار‌های خاصی را داشته باشند تا معتبر شناخته شوند. به عنوان مثال، امضای روی تعرفه رای پستی باید با آنچه در پرونده‌های مقامات انتخابات وجود دارد مطابقت داشته باشد. جمهوری خواهان قصد دارند این قوانین و آراء را به چالش بکشند.

به گفته بارتون گلمن از آتلانتیک، آن‌ها در طول انتخابات مقدماتی ژوئن شمارش آرا‌ء مقامات پنسیلوانیا را مشاهده می‌کردند و تمام راه‌هایی که می‌توانند آن‌ها را به چالش بکشند را یادداشت می‌کردند. طبق گزارش آنیتا کومار از پولیتیکو، ترامپ هزاران وکیل دارد که آماده هستند تا در روز انتخابات به دادسرا بشتابند.

مقامات ایالتی و فدرال جمهوری خواه می‌توانند با شروع تحقیقات در مورد "بی نظمی‌های انتخابات" شک و تردید بیشتری در نتایج ایجاد کنند.

در ماه ژوئن، روزا بروکس، استاد دانشگاه جورج تاون، دانشمندان برجسته، اعضای رسانه‌ها و مقامات ارشد دموکرات و جمهوری خواه را برای شبیه سازی سناریو‌های احتمالی انتخابات جمع کرد. در یکی از سناریوها، بیل بار، دادستان کل ترامپ، تحقیق در مورد ادعا‌های بی اساس در مورد تقلب رای دهندگان و "روابط بین مقامات دموکرات و گروه آنتیفا" را آغاز کرد.

وکلای بایدن در حال برنامه ریزی برای "برنامه حمایت از رای دهندگان" هستند تا تلاش‌های حامیان ترامپ برای سرکوب و ارعاب رای دهندگان را ناکام بگذارند. آن‌ها همچنین باید به مانور‌های قانونی کمپین ترامپ پاسخ دهند.

دموکرات‌ها می‌توانند برای اعتراض به دخالت جمهوری خواهان در روند انتخابات به خیابان‌ها بیایند. در پاسخ، ترامپ می‌تواند برای اعزام نیرو‌های ارتش به خیابان‌ها برای "برقراری نظم" به قانون شورش متوسل شود، دقیقاً مانند آنچه در اعتراضات جنبش "جان سیاهان مهم است" در پورتلند انجام داد.

ترامپ همچنین می‌تواند به نیرو‌های فدرال دستور دهد آراء "تقلبی" را مصادره کنند. این همان اتفاقی است که در طی یکی از شبیه سازی‌های بروکس رخ داده است.

در شبیه سازی دیگری از بروکس، مدیر کل پست که جمهوری خواه است به منظور آنچه "حفاظت" از انتخابات می‌نامد، آراء پستی را ضبط می‌کند.

به طور خلاصه، روند شمارش آراء می‌تواند به تأخیر بیفتد، متوقف شود یا حتی تغییر کند.

۸ دسامبر

در ایالت‌هایی که هیچ یک از دو کاندیدا در آن‌ها پیروزی قاطع به دست نیاورده اند ممکن است اختلافات تا پایان مهلت قانونی حل و فصل نشود.

در ایالت‌های سرنوشت ساز، مانند پنسیلوانیا و فلوریدا، ترامپ می‌تواند روند کار را پیش ببرد و در قانونی بودن نتایج شک و تردید ایجاد کند.

ایالت‌ها باید این اختلافات را قبل از موعد مقرر ۸ دسامبر حل و فصل کنند. در غیر این صورت، کنگره می‌تواند از پذیرش انتخاب کنندگان (Electors) آن‌ها خودداری کند. اما اگر این ایالت‌ها نتوانند برنده را با نزدیک شدن به این مهلت نهایی برنده را تعیین کنند، چه می‌شود؟

قانونگذاران ایالتی طبق قانون اساسی مجاز هستند که انتخاب کنندگان (الکتورال) خود را برای رأی دادن به رئیس جمهور درالکترال کالج انتخاب کنند.

جمهوری خواهان که کنترل قوه مقننه را در ایالت‌های در حال چرخش (ایالت‌هایی که همواره به جمهوری خواهان یا دموکرات‌های رای نمی‌دهند) مانند میشیگان، پنسیلوانیا، کارولینای شمالی، فلوریدا، آریزونا و ویسکسین دارند با استناد به روند اختلاف نظر در شمارش آرا، می‌توانند تصمیم بگیرند که نتایج انتخابات غیر قانونی است؛ بنابراین آن‌ها ممکن است شمارش آراء را باطل اعلام کرده و انتخاب کنندگان مود نظر خود را برای حمایت از ترامپ انتخاب کنند. این یک سناریوی واقعی است که مشاور حقوقی مبارزات انتخاباتی ترامپ با آتلانتیک درباره آن گفتگو کرده است.

در پاسخ، فرمانداران دموکرات می‌توانند گروه جداگانه‌ای از انتخاب کنندگان را انتخاب کنند.اگر قانونگذاران جمهوری خواه سعی در انتخاب برگزینندگان (Electors) خود داشته باشند، فرمانداران دموکرات می‌توانند استدلال کنند که آراء شمارش شده مردم قانونی بوده و ایالت قبلاً برنده را انتخاب کرده است؛ بنابراین آن‌ها می‌توانند گواهی نتایج را به بایگانی ملی بفرستند و گروه جداگانه‌ای از برگزینندگان دموکرات را انتخاب کنند.

وقتی برگزینندگان (Electors) در مرکز ایالت مربوطه خود برای رای دادن به رئیس جمهور در ۱۴ دسامبر دیدار می‌کنند، دو گروه از برگزینندگان می‌توانند حاضر شوند و سعی در رأی دادن داشته باشند.

به طور خلاصه، هر دو طرف ادعای ریاست جمهوری خواهند کرد.

۱۴ دسامبر- الکترال کالج

قانون در مورد چگونگی حل و فصل این مساله روشن نیست.

قوانینی که بر این سناریو حاکم هستند در مورد آنچه باید اتفاق بیفتد چندان روشن نیستند. این نگرانی اندیشمندان حوزه انتخابات در مورد بحران قانون اساسی است.

فولی، محقق انتخابات، روش‌های مختلفی را برای حل این مشکل کشف کرده است.

سناریو اول: مایک پنس می‌تواند برنده را تعیین کند

یک تفسیر از متمم دوازدهم قانون اساسی می‌گوید رئیس سنا که معاون رئیس جمهور است تصمیم می‌گیرد که کدام گروه از انتخاب کنندگان (Electors) را بپذیرد؛ بنابراین او ترامپ را برنده خواهد کرد.

سناریوی دوم: آراء الکترال ایالت مورد مناقشه نادیده گرفته خواهد شد.

اگر یک ایالت دو گروه جداگانه از برگزینندگان (Electors) را بفرستد، هیچ یک از آن‌ها از نظر کنگره از جایگاه بالاتری برخوردار نیستند، بنابراین آراء الکترال هیچ یک از آن‌ها را حساب نمی‌کنند. بر اساس این سناریو، نامزدی که آراء الکترال بیشتری را کسب کند (بدون احتساب آراء الکترال ایالات مورد مناقشه) برنده انتخابات خواهد شد.

سناریوی سوم: نامزدی که فرماندار آن را تصدیق کند برنده است

بر اساس تفسیر دیگری از قانون شمارش آراء انتخاباتی، برگزینندگان (Electors) معتبر همان‌هایی هستند که فرماندار ایالت پس از شمارش آراء آن‌ها را تأیید می‌کند.

سناریوی چهارم: نانسی پلوسی می‌تواند سرپرست ریاست جمهوری باشد تا زمانی که کنگره به نتیجه نهایی برسد.

اگر کنگره نتواند در مورد راه حل به توافق برسد، دموکرات‌ها می‌گویند خط جانشینی به این معنی است که نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، تا زمانی که کنگره به نتیجه نهایی نرسد، نقش سرپرست ریاست جمهوری را بر عهده می‌گیرد. اما فولی می‌نویسد بعید است جمهوری خواهان این نتیجه را بپذیرند و می‌توانند به سمت تحلیف ترامپ برای دوره دوم حرکت کنند.

سناریوی دیگر: دادگاه عالی می‌تواند وارد عمل شود

در این سناریو اختلافات به دیوان عالی می‌رود و اکثریت محافظه کار دیوان (ترکیب اعضای دیوان عالی با در نظر گرفتن نامزد پیشنهادی جدید ترامپ، ایمی کنی بارت، ۶ به ۳ به سود محافظه کاران است) می‌تواند به نفع ترامپ حکمی صادر کند. این امر باعث می‌شود که بی طرفی سیاسی که دیوان مدتهاست سعی در حفظ آن دارد به خطر بیفتد.

به طور خلاصه، سناریوی کابوس، اختلاف نظر دموکرات‌ها و جمهوری خواهان در مورد برنده انتخابات است.

حتی اگر اختلافات تا این حد پیش نرود، بسیار محتمل است که تعیین برنده انتخابات چندین هفته پس از انتخابات مشخص شود، نه در شب انتخابات. این حوادث ناگوار می‌توانند تعیین کنند که آیا آمریکا یک رهبر مشخص و منتخب دموکراتیک دارد یا نه!