سعید پورصمیمی ؛ شمایل دوست داشتنی روی فرش قرمز کن/ هنوز هم می‌توان هنرمند را از سلبریتی تشخیص داد!
رویداد۲۴ مازیار وکیلی: نسخه اینترنتی فیلم «برادران لیلا» این روزها دست به دست می‌شود و افراد مختلف درباره آن اظهارنظر می‌کنند. در حالی که نسخه اصلی فیلم هنوز منتشر نشده و به گفته سعید روستایی، نسخه بدون سانسور هم وجود دارد. با دیدن فیلم درباره دو نکته می‌توان صحبت کرد؛ یکی سینمای ایران و دیگر بازیگری به نام سعید پورصمیمی.
سینمای این روز‌های ایران به هیچ وجه حال و روز خوشی ندارد. فیلم‌های روی پرده به سختی یک میلیون نفر را به سالن سینما می‌کشانند و سینماگران به جای ساخت فیلم درست و حسابی ترجیح می‌دهند کمدی‌های سبک و مبتذلی مانند «دینامیت» و «سگ‌بند» بسازند تا با انتشار کلیپ‌هایی از سکانس‌های مختلف فیلم‌هایشان که حاوی الفاظ بعضاً رکیک و صحنه‌های مبتذل است در اینستاگرام مخاطب را راغب کند تا به سالن سینما بیاید.
به بیان ساده‌تر سینمای امروز ایران بیش از آنکه براساس مناسبات سالم تولید و توانایی هنرمندان این عرصه به ساخت فیلم بپردازد با تولید مستمر حاشیه در فضای مجازی (خصوصاً اینستاگرام) به بقای خود ادامه می‌دهد. دیگر خبری از فیلم‌های بزرگ و مهمی مانند «ناخدا خورشید»، «سرب»، «اجاره‌نشین‌ها»، «شبح کژدم» و... نیست و کمدی‌های مبتذل با تسخیر اینستاگرام به فکر جذب مخاطب هستند.
دقیقاً در چنین فضا و اتمسفری است که حضور عوامل فیلم «برادران لیلا» که در بخش اصلی جشنواره کن پذیرفته شده بود روی فرش قرمز جشنواره کن حواشی بسیاری ایجاد کرد. عوامل این فیلم درست در روز‌هایی که حادثه ریزش ساختمان متروپل اتفاق اُفتاده بود به روی فرش قرمز جشنواره کن رفتند و همین موضوع باعث شد حساسیت‌ها به حضور آن‌ها بیشتر شود.
سلبریتی‌هایی مانند نوید محمدزاده، اما به جای این‌که از این فرصت استفاده کند و زبان گویای درد‌های مردمش باشد ترجیح داد فضایی احساسی میان خودش و همسرش ایجاد کند.
صحبت‌های نوید محمدزاده نیز در حالی که مردم آبادان عزادار حادثه متروپل بودند، واکنش‌های بسیاری برانگیخت و کاربران با انتشار تصاویر دو تن از فوت‌شدگان این حادثه که کافه کوچکی در متروپل داشتند و آن‌ها هم در حال بوسیدن یک دیگر بودند، به این صحبت‌های محمدزاده واکنش نشان دادند.
نیلوفر لاری‌پور نویسنده و شاعر با انتشار عکس این زوج تازه در گذشته در صفحه اینستاگرامش نوشت: «در روزگار انتشار و ذوق بوسه‌های نمایشی، برای این بوسه اشک بریزید. برای مریم و رامین که در کافه کوچک‌شان در طبقه همکف ساختمان متروپل مدفون شدند و تمام آرزوهایشان را به گور بردند.»
نوید لطفی هم با انتشار تصویری که صحنه بوسه محمدزاده و حسینی با تصاویری از مردم آبادان کولاژ شده بود، نوشت: «سلام آقای محمدزاده قطعاً این کولاژ را می‌بینید و دلخور می‌شوید. من شخص شمارو دوست دارم، اما توقع داشتم وقتی تریبونی با اون وسعت در اختیار داری درد مردم وطن بازگو کنی»
بیشتر بخوانید: رضا کرم رضایی؛ مکمل قدر نادیده بهروز وثوقی
کاربران بسیاری هم با انتشار سخنان مربی گلدن استیت در فضای مجازی که با صراحت تمام به قانون حمل اسلحه در آمریکا بعد از کشته‌شدن دانش‌آموزان توسط هم کلاسی‌هایشان در تگزاس اعتراض می‌کرد را با رفتار نوید محمدزاده مقایسه کردند.
ترانه علیدوستی هم به جای این‌که از مردم آبادان و مصیبت‌هایی که بر آنان وارد شده ترجیح داد بازی در سریال شهرزاد با پول‌های محمد امامی ابر بدهکار بانکی را توجیه کند. درست در همان روزی که سلبریتی‌های «برادران لیلا» ترجیح دادند سرخوشانه از کنار اتفاقات روز ایران عبور کنند، عوامل یک فیلم اُکراینی بدون هراس روی فرش قرمز جشنواره کن حاضر شدند و از مصائب کشور جنگ‌زده‌شان گفتند تا کاربران در واکنش به این اتفاقات بنویسند: «در کشور بعضی‌ها جنگ بود، واکنش نشان دادند... در کشور بعضی‌ها خبری نبود، آمدند، لبخند زدند، همدیگر را بوسیدند، عکس گرفتند، رفتند! به همین سادگی...»
اما در میان چهره‌های مشهور حاضر در جشنواره کن، پیرمرد هفتاد و هشت ساله‌ای حضور داشت با نگاه نافذ که به دور از هیاهوی دیگر عوامل فیلم گوشه‌ای ایستاده بود و دیگران را تماشا می‌کرد؛ پیرمردی برخاسته از نسل قدیمی بازیگری سینمای ایران.
بسیار عجیب بود که در عصر سلبریتی‌ها و جولان آن‌ها بر فرش قرمز کن تنها چهره‌ای که مورد توجه کاربران فضای مجازی و مردم ایران قرار گرفت، سعید پورصمیمی بود. تنها چهره بی‌هیاهو آن جمع پرهیاهو.
در حالی که برخی افراد و پیج‌های سینمایی می‌کوشیدند بر بوسه نوید محمدزاده و فرشته حسینی مانور دهند یا لباس ترانه علیدوستی را بولد کنند، کاربران بسیاری در کنار منتقدان سینمای ایران از سعید پورصمیمی نوشتند و او را ستایش کردند.
نیما حسنی‌نسب منتقد سینما درباره حضور پورصمیمی در جشنواره کن نوشت: «واکنش‌های بی‌سابقه و پر شور به حضور و تصاویر جناب سعید پورصمیمی در جمع نمایندگان سینمای ایران در فستیوال کن را باید جدی گرفت؛ استقبالی جذاب و شایسته که نشان می‌دهد اصالت و هنر و اعتبار هنوز چه اکسیری است و ایشان هم که لایق بیش از اینها...»
خسرو نقیبی منتقد سینما هم به این حضور واکنش نشان داد و در صفحه شخصی خود نوشت: «سیل عکس‌ها سرازیر است از کَن؛ و من حواسم به شماست آقا. شمایی که دیر، خیلی دیر، پا روی این فرش‌های قرمز می‌گذاری و غریبه‌ترینی توی این عکس‌ها. شما که باید کَن و ونیز و برلین خیلی پیش‌تر از اینها می‌شناختتندت، به ملولِ ناخدا خورشید، به جامیِ پرده آخر.»
اما جالب‌ترین واکنش‌ها به حضور سعید پورصمیمی نه توسط منتقدان مشهور سینما که توسط کاربران عادی فضای مجازی صورت گرفت. کاربری بنام روح اکبر درباره حضور سعید پورصمیمی بر فرش قرمز جشنواره کن نوشت: «یکی از بهترین بازیگران تاریخ ایران که شدیداً بهش بی‌توجهی شد و هرگز به حق خودش نرسید سعید پورصمیمی بود. همینی که در آستانه ۸۰ سالگی جوری روی فرش قرمز کن وایساده انگار با این فضا غریبه‌اس. جای تو خیلی زودتر از اینها روی فرش‌های قرمز بین‌المللی بود اگر این بلا سر ما نمی‌آمد!»
کاربر دیگری بنام علیرضا نوشت: «خیلی قدیم‌ها در نشریه گزارش فیلم یک گفتگو از خسرو شکیبایی روحش شاد، چاپ شد. جایی پرسیده بودند کدام بازیگر ایرانی را بیشتر دوست داری، اگر اشتباه نکنم از مرحوم عزت الله انتظامی نام برد و آخر سر گفت (در ضمن قربون سعید پورصمیمی هم برم) و انصافا استاد سعید پورصمیمی قربان رفتنی است.»
حمایت همه‌جانبه منتقدان و کاربران فضای مجازی از سعید پورصمیمی در فضای مجازی نشان داد مردم ایران حتی در عصر و زمانه‌ای که فضای مجازی و رسانه‌ها به تسخیر کامل سلبریتی‌های بی‌خاصیتی که فقط به دنبال حواشی هستند درآمده می‌توانند فرق یک جواهر اصل را از بدل تشخیص دهند.
مردم ایران خسته از ریاکاری سلبریتی‌هایی که با پول‌های مشکوک و رانتی فربه شده‌اند، به تنها هنرمند واقعی حاضر بر فرش قرمز جشنواره کن رجوع کردند و از او حمایت کردند.
حضور سعید پورصمیمی با آن چهره صمیمی، نگاه خسته و احساس غربتی که روی فرش قرمز جشنواره کن داشت برای مردم ایران بسیار آشناتر و جذاب‌تر بود تا حضور سلبریتی‌هایی مانند نوید محمدزاده و ترانه علیدوستی که در اوج تراژدی آبادان کوشیدند روی فرش قرمز جشنواره کن شوآف کنند و به تبرئه خودشان بپردازند.
سعید پورصمیمی از نگاه بسیاری از کاربر ایرانی نماد مردم ایران بود. مردمی که خسته از فشار‌های اقتصادی و مصائب اجتماعی می‌کوشند یکی شبیه خودشان را روی فرش قرمز جشنواره کن پیدا کنند و سعید پورصمیمی با آن شمایل ساده و خسته شبیه‌ترین فرد به مردم ایران روی فرش قرمز جشنواره کن بود.
دفاع مقدس
عدالت حق ایران بود
ایرانیان ستمدیده بود
حرف خدا درست بود