تفاوت «رعایت فاصله اجتماعی» «قرنطینه» و «خودقرنطینگی» چیست؟

رویداد۲۴   هر یک از مفاهیم فاصله اجتماعی، قرنطینه و خودقرنطینگی معنای جداگانه و پروتکل‌های خاصی دارند که گاهی به اشتباه به جای هم یا به معنای هم در نظر گرفته می‌شوند. در این مطلب به تعریف هر یک از این مفاهیم در زمان شیوع ویروس کرونا می‌پردازیم.

رعایت فاصله اجتماعی
همه افراد از جمله افرادی که در معرض ویروس کرونا قرار نگرفته اند، ملزم به رعایت فاصله اجتماعی هستند. این اقدام به طور مداوم بوده و مدت زمان مشخصی برای رعایت آن وجود ندارد.

فاصله اجتماعی به معنای رعایت حداقل دو متر فاصله با افراد دیگر برای پیشگیری از انتقال ویروس کرونا است. هم چنین رعایت این فاصله با هم اتاقی‌ها و گروه‌های کوچک دوستان در زمان شیوع ویروس کرونا ضروری است.

برای رعایت فاصله اجتماعی باید اقداماتی نظیر تغییر روند کار‌ها به دورکاری، شست و شوی مداوم دست‌ها و ضدعفونی اشیا انجام شود. هم چنین با افراد دیگر تنها به صورت آنلاین ارتباط داشته و تا حد امکان از ارتباط حضوری و تماس با افراد دیگر خودداری کنید. حضور در تجمعات و رفتن به دید و بازدید در زمان شیوع کرونا و با توجه به ضرورت رعایت فاصله اجتماعی، اکیدا ممنوع است.

قرنطینه
افرادی که در معرض ویروس کرونا قرار گرفته اند، اما علائمی ندارند باید خود را قرنطینه کنند. این اقدام باید حداقل ۱۴ روز متوالی انجام شود تا از سلامت فرد و مبتلا نبودن به ویروس کرونا اطمینان حاصل شود.

در این حالت، با هیچ فردی نباید تماس مستقیم داشته باشید. اگر تنها زندگی می‌کنید در خانه بمانید و اگر در کنار افراد دیگری زندگی می‌کنید، در یک اتاق تنها بمانید. از دوستان، خانواده و پیک موتوری بخواهید اجناس را بدون تماس و صحبتی، به شما تحویل دهند.

از موارد دیگری که برای حفظ احتیاط و رعایت فاصله با دیگران باید انجام شود، ذخیره کردن آب و مواد غذایی تا حد امکان و ماندن در خانه و ترک نکردن آن تا جای ممکن است. رعایت فاصله چهار و نیم متری با دیگران و رعایت فاصله ۲ متری با اعضای خانواده یا هم اتاقی‌ها اقدام بسیار مهمی در پیشگیری از ابتلای سایر افراد به این ویروس است.

خودقرنطینگی
افرادی که احساس می‌کنند به ویروس کرونا مبتلا شده اند و یا تست ابتلا به کووید-۱۹ آن‌ها مثبت شده باشد، باید به خودقرنطینگی بپردازند. این اقدام باید حداقل ۷ روز متوالی از زمان شروع علائم به طول بینجامد.

در زمان خودقرنطینگی نیز باید مانند پروتکل‌های «قرنطینه» که در بالا ذکر شد عمل شود. رعایت فاصله از دیگران و جداسازی خود از افراد دیگر حاضر در محیط از اقدامات ضروری برای پیشگیری از ابتلای سایر افراد است. افراد پس از بهبودی کامل و یک دوره دیگر رعایت فاصله از نزدیکان خود، می‌توانند دوباره به حالت عادی برگردند.