معرفی هواپیمای ایلیوشین ایل ۷۸

رویداد۲۴ حسین فلاحی: ایلیوشین ایل-۷۸ (Ilyushin Il-۷۸) یک تانکر سوخت‌گیری حین پرواز ساخت شوروی است. این هواپیما یک نسخه اصلاح شده ازهواپیمای حمل و نقل نظامی سنگین Il-۷۶MD است که به آن مخازن سوخت قابل جابجایی همراه با غلاف‌های سوخت گیری هوایی خارجی اضافه شده است.

تاریخچه هواپیمای ایلیوشین ایل ۷۸

این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۳ انجام داد و در سال ۱۹۸۴ وارد خدمت نیروی هوایی شوروی شد. این هواپیما در سال ۱۹۸۵ به قابلیت عملیاتی اولیه رسید. نام گزارش غربی این هواپیما Midas است. در مجموع ۵۶ هواپیما از جمله انواع مختلف از آن ساخته شد. در سال ۱۹۸۹ شوروی هواپیمای Il-۷۸ را به لیبی صادر کرد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، Il-۷۸ در روسیه (حدود ۳۵ واحد) و اوکراین (۲۱ واحد) به پایان رسید. در حال حاضر ایل-۷۶ تانکر سوخت‌گیری استاندارد روسیه در پرواز است.

تا سال ۲۰۱۹ روسیه ۱۹ فروند از این هواپیما‌ها شامل ۵ فروند ایل-۷۸، ۱۰ فروند ایل-۷۸ ام و چند نسخه جدیدتر را در اختیار داشت. تنها هنگ ایل-۷۸ و مرکز آموزشی در پایگاه هوایی دیاگیلوو در نزدیکی ریازان مستقر است. از سال ۱۹۹۳ اکثر ایل-۷۸‌های اوکراینی تجهیزات سوخت گیری خود را حذف کردند و به هواپیما‌های حمل و نقل نظامی Il-۷۶ بازسازی شدند. بقیه آنها به کشور‌های مختلف از جمله الجزایر (۶)، آنگولا (۱، بازسازی شده به Il-۷۶TD)، چین (۳)، پاکستان (۴)، ایالات متحده (۱) فروخته شد. در نهایت در اوکراین هیچ تانکر سوخت رسان Il-۷۸ در خدمت باقی نماند. روسیه همچنان انواع تازه ساخت ایل-۷۸ را ارائه می‌دهد. یک دسته از ۶ فروند هواپیمای تازه ساخت Il-۷۸MKI به هند تحویل داده شد.

طراحی و قابلیت هواپیمای ایلیوشین ایل ۷۸

Il-۷۸ دارای دو مخزن بدنه است و می‌تواند در مجموع ۱۱۸ تن سوخت، شامل سوخت قابل انتقال و غیر قابل انتقال را حمل کند. این هواپیما می‌تواند ۴۲ تن سوخت را در برد ۱۰۰۰ کیلومتری، ۲۴ تن را در ۲۰۰۰ کیلومتر و ۱۵ تن را در ۳۰۰۰ کیلومتری حمل کند. این هواپیما دارای سه واحد سوخت‌گیری خارجی UPAZ-۱ است. یک واحد سوخت‌گیری در زیر هر بال و یکی در بدنه عقب قرار دارد. ایلیوشین ایل-۷۸ می‌تواند به طور همزمان مخزن ۳ هواپیمای جنگنده هوابرد را پر کند. هر واحد دارای سرعت انتقال سوخت ۵۰۰-۶۰۰ لیتر در دقیقه است. سرعت انتقال ترکیبی تا ۲۲۰۰ لیتر در دقیقه است. همچنین قادر است در شب نیز سوخت گیری انجام دهد. سوخت گیری هوایی با سرعت ۴۳۰-۵۹۰ کیلومتر در ساعت انجام می‌شود. سوخت گیری یک هواپیمای جنگنده در حدود ۱۵-۲۰ دقیقه طول می‌کشد.

اطز نظر طراحی، Il-۷۸ در‌های بار عقب و تجهیزات حمل بار Il-۷۶ را حفظ می‌کند. می‌تواند مقداری محموله را همراه با مخازن سوخت در محفظه بار خود حمل کند. مخازن سوخت بدنه را می‌توان به راحتی جدا کرد و ایل-۷۸ را می‌توان به همان روشی که هواپیما‌های حمل و نقل نظامی سنگین استاندارد Il-۷۶ استفاده کرد. حداکثر بار در نسخه حمل و نقل حدود ۵۰ تن است.

نقش اصلی تانکر سوخت رسان هوایی ایل-۷۸ تامین سوخت رسانی در حین پرواز به هواپیما‌های مختلف نظامی است. این تانکر به جنگنده‌ها و بمب افکن‌ها اجازه می‌دهد تا محموله بیشتری را حمل کنند و به عمق بیشتری در قلمرو دشمن نفوذ کنند.

نیروی محرکه هواپیمای ایلیوشین ایل ۷۸

این هواپیمای نظامی با ۴ فروند توربوفن D-۳۰KP کار می‌کند. هر موتور نیروی کششی ۱۱۷.۶۸ کیلونیوتن دارد. تا سال ۲۰۲۰ یک Il-۷۸ تعمیرات اساسی حدود ۳۰ میلیون دلار ارزش داشت.

انواع هواپیمای ایلیوشین ایل ۷۸

Il-۷۸: یک نسخه پایه است. در مجموع ۳۲ واحد از آن ساخته شد.

Il-۷۸E: یک نسخه صادراتی است. یک تانکر Il-۷۸E در سال ۱۹۸۹ به لیبی فروخته شد. این هواپیما طی حمله  در سال ۲۰۱۵ منهدم شد.

Il-۷۸M: یک نسخه مدرن با ۳ مخزن بدنه و افزایش قابل توجه بار سوخت است. این یک نوع تانکر اختصاصی با مخازن سوخت بدنه غیرقابل جابجایی بود. این هواپیما تجهیزات جابجایی بار ندارد. این هواپیما دارای حداکثر وزن برخاست ۲۱۰ تن است. برخی تغییرات ساختاری باعث کاهش وزن هواپیما به میزان ۵ تن شد. شاسی به کوپه با وزن اضافی ارتقا یافته است. این هواپیما می‌تواند ۱۲۶ تن سوخت اعم از قابل انتقال و غیرقابل انتقال را حمل کند. این هواپیما قادر است ۷۴ تن سوخت را در برد ۱۰۰۰ کیلومتر، ۵۶ تن در ۲۰۰۰ کیلومتر و ۴۰ تن را در ۳۰۰۰ کیلومتر حمل کند.

این  مقداربیش از دو برابر سوخت حمل شده توسط Il-۷۶ معمولی است. همچنین به واحد‌های سوخت‌گیری بهبودیافته UPAZ-۱M مجهز شده است که نرخ انتقال سوخت ارتقا یافته ۹۰۰ لیتر در دقیقه را دارند. سرعت انتقال ترکیبی تا ۲۹۰۰ لیتر در دقیقه است. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۸ انجام داد. به نظر می‌رسد در حال حاضر روسیه تنها اپراتور Il-۷۸M باشد.

Il-۷۸M-۲: یک نسخه ارتقاء پیشنهادی با پیشرفت‌های مشابه با قابلیت حمل و نقل نظامی Il-۷۶MD-M بود. این پروژه هرگز به مرحله تولید نرسید.

Il-۷۸MP: نامی از هواپیما‌های اورهال ایل-۷۸ اوکراینی است که به پاکستان تحویل داده شد. در مجموع ۴ فروند هواپیما از انبار‌های اوکراینی اورهال شده و به پاکستان تحویل داده شد. این تانکر‌ها دارای مخازن سوخت قابل جابجایی در محفظه بار هستند و به راحتی می‌توان آن‌ها را برای نقش حمل و نقل پیکربندی کرد. هواپیما بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ تحویل داده شد.

Il-۷۸MKI: نسخه‌ای است که توسط نیروی هوایی هند اداره می‌شود. هند ۶ فروند از این تانکر‌های سوخت‌گیری هوایی را از روسیه خریداری کرد. این هواپیما‌ها در سال ۲۰۰۲ سفارش داده شد و در ازبکستان با استفاده از بدنه هواپیما‌های ایل-۷۶ ناقص ساخته شد. Il-۷۸MKI از غلاف‌های سوخت گیری هوایی Cobham Mk.۳۲B استفاده می‌کند. این‌ ایلیوشین ها امکان سوخت گیری هواپیما‌های ساخت روسیه و هواپیما‌های غربی را فراهم می‌کند.

Il-۷۸M-۹۰A: یک نسخه جدید Il-۷۸M است. این هواپیما بر اساس هواپیمای جدید حمل و نقل نظامی Il-۷۶MD-۹۰A ساخته شده است. در طول توسعه این تانکر سوخت‌گیری هوایی با نام ایل-۴۷۶ شناخته می‌شد. این ایلیوشین به موتور‌های PS-۹۰A-۷۶ بهبود یافته و کارآمدتر و همچنین سیستم‌های اویونیک مدرن مجهز شده است. ایستگاه اپراتور دم حذف شده و ظرفیت سوخت هواپیما افزایش یافته است. ۲ مخزن سوخت با ظرفیت سوخت نزدیک به ۱۱۲ تن و سه واحد سوخت‌گیری خارجی UPAZ-۱M بهبود یافته وجود دارد.

طبق گزارش ها، هر غلاف سوخت گیری UPAZ-۱M می‌تواند سوخت را با سرعت ۲۳۰۰-۳۰۰۰ لیتر در دقیقه انتقال دهد. این هواپیما قادر است روی زمین تا ۴ هواپیما را به طور همزمان سوخت گیری کند. همچنین با برداشتن مخازن سوخت این هواپیما می‌تواند تا ۶۰ تن بار حمل کند. این هواپیما توسط یک خدمه ۶ نفره اداره می‌شود. این هواپیما برای برآورده کردن الزامات وزارت دفاع روسیه ساخته شده است. قرارداد توسعه در سال ۲۰۱۳ امضا شد و ساخت اولین نمونه اولیه در سال ۲۰۱۷ به پایان رسید. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۲۰۱۸ انجام داد. قرارداد تولید ۱۰ هواپیما در سال ۲۰۲۰ امضا شد.

Il-۷۸-۲: نوسازی اخیر روسیه از انواع Il-۷۶ و Il-۷۶M است. Il-۷۸-۲ از همان قطعات Il-۷۸MD-۹۰A تازه ساخته شده استفاده می‌کند. این نوع هواپیما از ۳ واحد سوخت‌گیری خارجی UPAZ-۱M استفاده می‌کند. در این ایلیوشین تجهیزات کابین خلبان مدرنیزه و فلر دیسپنسر نصب شد. طبق گزارشات، این مدرن‌سازی باعث می‌شود عمر هواپیما‌های Il-۷۸ موجود برای ۳۰ تا ۴۰ سال دیگر افزایش یابد. اولین هواپیمای مدرن در سال ۲۰۱۹ به بازار عرضه شد.

مشخصات کلی ایلیوشین ایل-۷۸

ساخت: روسیه
ورود به خدمت: ۱۹۸4
خدمه: ۶

ابعاد و وزن
طول: ۴۶.۵۴ متر
طول بال: ۵۰.۵ متر
ارتفاع ۱۴.۷۶ متر
وزن (خالی): ۷۲ تن
وزن (حداکثر برخاستن): ۱۹۰ تن

موتور‌ها و عملکرد
موتور: ۴ x D-۳۰KP توربوفن
حداکثر سرعت: ۹۵۰ کیلومتر در ساعت
سرعت کروز: ۷۵۰ کیلومتر بر ساعت
سقف سرویس: ۱۱.۲ کیلومتر
برد: ۱۰۰۰ کیلومتر با ۴۲ تن سوخت، ۲۰۰۰ کیلومتر با ۲۴ تن سوخت، ۳۰۰۰ کیلومتر با ۱۵ تن سوخت

ظرفیت ترابری
حداکثر بار سوخت: ۴۲ تن