عدالت اجتماعی به چه معناست؟
رویداد۲۴ | سیما صابری: عدالت اجتماعی یکی از مهمترین اصولی است که جوامع بشری برای برقراری تعادل و رفاه همگانی به آن تکیه میکنند. این مفهوم به معنای توزیع منصفانه منابع، فرصتها و حقوق میان همه افراد جامعه است، به گونهای که هیچ فرد یا گروهی به دلیل وضعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی یا سیاسیاش از حقوق اولیه محروم نماند. عدالت اجتماعی تلاش میکند تا نابرابریها را کاهش دهد و زمینهای فراهم آورد که در آن همه مردم بتوانند بدون تبعیض یا مانعهای ناعادلانه، از زندگی شایستهای بهرهمند شوند. این مفهوم تنها به توزیع ثروت محدود نمیشود، بلکه به همه جنبههای زندگی از جمله آموزش، بهداشت، مشارکت سیاسی و دسترسی به خدمات عمومی مربوط میشود.
تاریخچه و فلسفه عدالت اجتماعی
مفهوم عدالت اجتماعی از گذشتههای دور در اندیشههای اخلاقی و سیاسی مورد بحث بوده است. اندیشمندانی همچون افلاطون و ارسطو در آثارشان به نحوی به عدالت پرداخته و آن را به عنوان یکی از ستونهای اصلی زندگی بشر معرفی کردهاند. افلاطون در کتاب جمهوری، عدالت را به مثابه هماهنگی میان اجزای مختلف جامعه و برقراری توازن در وظایف و حقوق تعریف مینماید. از سوی دیگر، ارسطو عدالت را به دو بخش عدالت توزیعی و عدالت اصلاحی تقسیم میکند که هر یک به جنبهای از برابری و تعادل در جامعه اشاره دارد.
بیشتر بخوانید: چگونه می توانیم به حفظ محیط زیست کمک کنیم؟
با گذشت زمان و ورود به عصر مدرن، عدالت اجتماعی به عنوان یکی از اصول بنیادی در نظریههای سیاسی و اجتماعی مطرح شد. اندیشمندانی همچون جان راولز که کتاب «نظریه عدالت» را در دهه ۱۹۷۰ منتشر کرد، عدالت اجتماعی را به عنوان معیاری برای سازماندهی نهادهای اجتماعی و سیاسی معرفی نمودند. راولز بر این باور بود که نابرابریها تنها زمانی قابل قبولاند که به نفع طبقات محروم باشند و شرایط اولیه مساوی برای همه افراد فراهم شود.
ارکان عدالت اجتماعی
عدالت اجتماعی بر پایه چند رکن اساسی بنا شده است که هر یک از آنها نقشی کلیدی در تحقق این مفهوم ایفا میکنند. این ارکان شامل برابری، حقوق بشر، مشارکت و دسترسی عادلانه به منابع میباشند. برابری به معنای فراهم آوردن فرصتهای برابر برای پیشرفت است، بدون توجه به ویژگیهای شخصی. حقوق بشر نیز شامل حق زندگی، آموزش و بهداشت است که لازم است تأمین شوند. مشارکت شهروندان در اداره جامعه برای شفافیت و کاهش نابرابری حیاتی است. همچنین منابع باید به صورت عادلانهای میان افراد توزیع شوند تا از افزایش فاصله طبقاتی جلوگیری بشود.
علیرغم اهمیت عدالت اجتماعی، تحقق آن با چالشهایی همچون نابرابری اقتصادی همراه است که در بسیاری از جوامع به شدت افزایش یافته است. فاصله رو به رشد میان فقیر و ثروتمند موجب کاهش کیفیت زندگی، ناآرامی اجتماعی و سیاسی میشود.
نظام آموزشی ناعادلانه نیز یکی از موانع اصلی عدالت اجتماعی هستند. در بسیاری کشورها، دسترسی به آموزش با کیفیت فقط برای طبقات ثروتمند امکان پذیر است، در حالی که طبقات فقیر تنها به امکاناتی کمتر دسترسی دارند. این ناعدالتی آموزشی در نهایت منجر به تکرار فقر و نابرابری اجتماعی میشود.
همچنین تبعیض جنسیتی یکی دیگر از موانع مهم در راه عدالت اجتماعی هستند. زنان و اقلیتهای جنسیتی در بسیاری جوامع با تبعیض در محل کار، عدم دسترسی به مشاغل مدیریتی و حقوق نابرابر روبرو هستند. این تبعیضها نه تنها به ضرر افراد، بلکه به زیان کل جامعه است، زیرا نیمی از تواناییهای انسانی جامعه نادیده گرفته میشود.
روشن است که تحقق عدالت اجتماعی بدون نقش آفرینی دولت و مردم امکان پذیر نیست. دولتها میتوانند با تصویب قوانین حمایتی، افزایش خدمات عمومی و اجرای سیاستهای توزیع مجدد درآمد، مهمترین گامها را در جهت کاهش نابرابری بردارند. از سوی دیگر، جامعه مدنی نیز نقش مهمی در این زمینه دارند و با افزایش آگاهی عمومی، پی گیری خواستههای مردم و نظارت بر دولت میتوانند در کاهش نابرابریها و حمایت از حقوق فقرا کمک کنند.
عدالت اجتماعی یکی از شرایط اساسی برای توسعه پایدار است. بدون برقراری عدالت، رشد اقتصادی و اجتماعی به صورت متوازن و پایدار امکان پذیر نخواهد بود. سازمان ملل متحد نیز در اهداف توسعه پایدار، عدالت اجتماعی را به عنوان یکی از محورهای اصلی در نظر گرفته است. کاهش فقر، مبارزه با نابرابری و تأمین آموزش با کیفیت از جمله اهدافی است که در راستای تحقق عدالت اجتماعی تعریف شده است.
سخن آخر
عدالت اجتماعی مفهومی پیچیده و چند جنبهای است که تمامی جنبههای زندگی فردی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار میدهد. اصل اساسی تضمین میکند که تمامی افراد جامعه از حقوق برابر، فرصتهای مشابه و شرایط مناسبی برای زندگی برخوردار شوند، هرچند در عمل دستیابی به چنین شرایطی دشوار است. تلاش برای تحقق عدالت اجتماعی میتواند به ایجاد جوامعی پایدارتر، صلحآمیزتر و انسانیتر کمک کند.
یعنی عدالت تفاوتی بین مسلمان و کافر، زنگی و رومی و ... نمی گذارد. عدل قبل از خلقت انسان بوده و هست.