بوستون هرالد مطرح کرد
اجرای برنامه هستهای ایران ضرورت صلح در خاورمیانه
ناشناختههای بسیاری در مورد چگونگی اجرای سیاست خارجی دونالد ترامپ، رئیسجمهور جدید آمریکا وجود دارد.
رویداد۲۴- ناشناختههای بسیاری در مورد چگونگی اجرای سیاست خارجی دونالد ترامپ، رئیسجمهور جدید آمریکا وجود دارد.
به گزارش رویداد۲۴ به نقل از بوستون هرالد، اگر او تجربه اسلاف خود را در نظر بگیرد، خاورمیانه زمان و منابع قابلتوجهی را مجذوب خود خواهد کرد، و اصلاً مهم نیست که این دولت تا چه اندازه برای تمرکز بر اروپا و آسیا تلاش کند.
زمانی که این کشش غیرقابل مقاومت رخ دهد، اولویت ترامپ نباید مسائلی چون صلح میان اسرائیل و فلسطین یا حتی تجدید جنگ علیه داعش باشد، بلکه باید حفظ و اجرای توافق هستهای ایران باشد.
این توافق هستهای میان ایران و آمریکا و پنج قدرت دیگر –انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان- مورد مذاکره قرار گرفت و نظارت و بازرسی سرزده را در ازای لغو تحریمهای ایران، بر برنامه هستهای این کشور اعمال کرد. از زمان نهایی شدن این توافق، ایران ذخایر سانتریفیوژهای خود را به دو سوم کاهش داده، 95 درصد اورانیوم با غنای پائین را واگذار کرده و دو سایت اصلی غنیسازی خود را به مرکز صلحآمیز تحقیقاتی تغییر داده است.
برنامه هستهای ایران حال کنترلشده ترین برنامه هستهای جهان است. بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی هر ماه برای بررسی دقیق تمامی تأسیسات مرتبط در ایران هستند. همانطور که گزارش اخیر گروه بحران بینالمللی اشاره داشت، این توافق تاکنون موفقیتآمیز بوده است.
اما باوجود موفقیتآمیز بودن این توافق در محدود کردن برنامه هستهای ایران، برجام روی بستر متزلزلی قرار گرفته است. در آمریکا، مخالفان توافق به معدود نواقص فنی این توافق که در هر توافقی با چنین پیچیدگی ممکن است وجود داشته باشد، اشاره میکنند.
مسئلهای که مشکلسازتر است رویکرد تقابلی دولت ترامپ علیه ایران است. مایکل فلین، مشاور ارشد امنیت ملی ترامپ، این توافق را قبول ندارد و معتقد است تغییر رژیم گزینه بهتری است. مایک پومپئو، رئیس جدید سیا طرفدار عقبنشینی از این توافق «فاجعهبار» است.
خود ترامپ دیدگاههای مشابهی نسبت به این توافق دارد. او در طول مبارزات انتخاباتی خود بارها وعده داد که تحریمها را بازمیگرداند و توافق را پاره میکند. اما او همچنین وعده داد که «روند سرنگون کردن رژیمهای خارجی که هیچچیز در موردشان نمیدانیم» را متوقف میکند. ازآنجاییکه این توافق مانع از حمله آمریکا به ایران میشود، ترامپ باید نسبت به پاره کردن آن محتاط باشد.
علاوه بر این، جیمز ماتیس، وزیر دفاع ترامپ که از منتقدان اصلی این توافق است، بارها گفته که رویکرد صحیح، اجرای این توافق است. حفظ این توافق همچنین یک اجماع بینالمللی است که نهتنها شامل تمام متحدان اروپایی آمریکا میشود، بلکه روسیه بهعنوان کشوری که ترامپ شوق نزدیکی به آن را دارد را نیز در برمیگیرد.
آنچه دولت ترامپ باید بداند این است که کنار کشیدن از این توافق فقط و فقط ضرر است. مجلس ایران لایحه تجدید غنیسازی اورانیوم و کاهش شفایت در مقابل بازرسان سازمان ملل را تنظیم کرده که در صورت عدم پایبندی آمریکا به توافق اجرایی میشود. ضمن اینکه آمریکا هیچ اهرمی برای اعمال فشار بیشتر بر ایران نخواهد داشت، چراکه متحدان اروپاییاش در کنار روسیه و چین نیز بیتردید واشنگتن را سرزنش خواهند کرد و همگی با اعمال دوباره تحریمها مخالف خواهند بود.
از همه مهمتر اینکه، توافق هستهای ایران باید حفظ شود چراکه جایگزین آن بازگشت به تنشهای بسیار خواهد بود که از سوی جنگطلبان هر دو طرف دامن زده خواهد شد. از سال 2003 تا 2014 که تحریمهای بیامان آمریکا بر ایران اعمال میشد، این کشور تعداد سانتریفیوژهای خود را از 164 به 19 هزار تا رساند. رویکرد خصمانه منجر به برنامه گسترده هستهای ایران و افزایش احتمال یک جنگ فاجعهبار آمریکایی دیگر در خاورمیانه میشود. بیایید امیدوار باشیم که دولت ترامپ دست به چنین انتخابی نمیزند.